Καμια φορά δεν χρειάζονται πολλά λόγια...

Όλοι έχουμε τα πάνω μας και τα κάτω μας, καμία αντίρρηση. Χθες, όσο προχωρούσε η ελεγεία της μέρας μου, κάποιοι προσωπικοί προβληματισμοί επηρέασαν τον ψυχισμό μου. Δεν ήμουν στενοχωρημένος, απλά προβληματισμένος. Δεν έχει σημασία το πως και το γιατί, άλλωστε πολλές φορές το μυαλό μας, μάς παίζει παιχνίδια και μεγαλοποιούμε πράγματα και καταστάσεις που δεν αξίζουν τέτοιας προσοχής. Είναι ένα παιχνίδι του μυαλού αναπόφευκτο όταν το συναίσθημα, "χορεύει" παρέα με τους συλλογισμούς και τους συνειρμούς, οδηγώντας σε μικρά καθημερινά αδιέξοδα που διαρκούν όσο μια βόλτα. Δεν είναι λίγες οι φορές που όταν το μυαλό μου ταξιδεύει πρόσκαιρα, σε τέτοια πιο σκοτεινά μονοπάτια, το παρακάτω μουσικό κομμάτι έρχεται στο μυαλό μου. Δεν ξέρω πόσο βαθιά στην ψυχή του έψαξε ο Νηλ Γιάνγκ για να δημιουργήσει αυτό το μουσικό θέμα, σε εμένα πάντα μοιάζει σαν τις χορδές της κιθάρας του να τις παίζει η ψυχή ενός ανθρώπου σε διαρκή αναζήτηση του εαυτού του και όχι τα χέρια ενός μουσικού. Η μελωδία αυτή πάντα εκτονώνει τις ανησυχίες μου και κάνει την καρδιά μου να αλλάζει ρυθμό και να χτυπάει στο ρυθμό της μουσικής. Κάθε νότα με φέρνει κοντύτερα στο να ηρεμήσω και να επανέλθω εκεί που θέλω να βλέπω τον εαυτό μου...





Με την ανάμνηση αυτού του κομματιού γύρισα σπίτι, έβαλα το CD της ταινίας "Ο Νεκρός"(σ.σ. μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες) να παίξει και καθάρισα το μυαλό μου από ότι με βασάνιζε ακούγοντας το συγκεκριμένο κομμάτι. Όπως και κάποιες άλλες λιγοστές φορές στο παρελθόν η όλη διαδικασία ήταν λυτρωτική.Ένα βάρος έφυγε από πάνω μου, ένα βάρος που περισσότερο εγώ βάζω στον εαυτό μου παρά υπάρχει. Η μουσική σταμάτησε να παίζει και ήμουν πάλι αυτός που θέλω. Πήγα στο σαλόνι, έκατσα μαζί με τον πατέρα μου, καλαμπουρίσαμε χαζεύοντας στην τηλεόραση. Μικρές στιγμές με τα αγαπημένα μου πρόσωπα μέχρι να ξαναφύγω...

Αυτό το κείμενο ήταν περισσότερο μια αφορμή να βάλω τη συγκεκριμένη μελωδία (εδώ σε μια κάπως πιο σύντομη έκδοση από αυτή του σάουντρακ της ταινίας) στο μπλογκ και να τη μοιραστώ μαζί σας. Δεν περιμένω κανείς να νιώσει αυτό που νιώθω εγώ , αλλά εν τέλει αν δεν μοιραστώ αυτά που είναι πολύτιμα για εμένα με τους φίλους μου, με ποιους θα τα μοιραστώ...

Την καλημέρα μου και να έχουμε όλοι ένα υπέροχο σαββατοκύριακο!