Ο Πίκολο Τζόουνς διασκεδάζει με την αστεία πλευρά της μέρας των Εκλογών (Μέρος 1 από 2)

Είναι γνωστό ότι ο Πίκολο Τζόουνς(PJ) είναι ένας ατρόμητος, σούπερ σέξυ τυχοδιώκτης που έχει την ευχή και την κατάρα να μένει στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να κυνηγάει την περιπέτεια σε τόπους μακρινούς και εξωτικούς μιας και σε αυτή την χώρα η "περιπέτεια" γραπώνει τον κάθε πολίτη από τα γνωστά κι αγαπημένα της κάτω εύκρατης ζώνης των αντρών (σ.σ. είμαι σίγουρος ότι ο Ασκητής μόλις έσκισε τα πτυχία του με τον χαρακτηρισμό μου για τα αρχ... χα,χα,χα, δεν πειράζει Θάνο αγόρι μου το να ανοίξεις σουβλατζίδικο είναι μια χαρά δουλειά και εξίσου kinky σε διαβεβαιώ, lol). Μετά από αυτόν τον απολύτως μάταιο πρόλογο ας προχωρήσουμε στο παρασύνθημα πριν στείλω τους αναγνώστες μου σε κατάσταση φρενοβλαβούς έκστασης από την απόγνωσή τους.

Όλα άρχισαν στις 16 του Σεπτέμβρη... Ήταν μια Κυριακή διαφορετική από τις άλλες.... Ο Πίκολο Τζόουνς σηκώθηκε ράθυμα από το κρεβάτι του με βλέμμα αποφασιστικό(σ.σ. καλά ο ορισμός του 'φάσκω και αντιφάσκω' είμαι χα,χα,χα). Η μέρα ήταν γεμάτη προκλήσεις με κορυφαία να εγκαταλείψει τη θαλπωρή του κρεβατιού του και να πάει στο μπάνιο (σ.σ. είναι γνωστό άλλωστε ότι του αρέσει να ζει επικίνδυνα...). Με βήμα αργό και σταθερό σαν ζόμπι ακολούθησε όλη τη μυσταγωγία του πρωινού ξυπνήματος... Ένα κατούρημα, ένα ξύρισμα κι ένα καφέ μετά, ήταν έτοιμος να πιάσει τη ζωή από τα αρχ... και να γράψει μια ακόμη ένδοξη σελίδα τρέλας στην όμορφη παράνοια που είναι η ζωή του. Για μια στιγμή χαμογέλασε σατανικά αλλά αμέσως μετά σκοτείνιασε... σήμερα ήταν η μέρα να ψηφίσει...


To μυστικό για να επιβιώσεις στην Ελλάδα είναι να ξεκινήσεις τη μέρα σου με τη σωστή ψυχολογία... και η μέρα των εκλογών δεν αποτελεί εξαίρεση :)

Το εκλογικό κέντρο ήταν πολύ κοντά στο σπίτι του οπότε παρέα με τον πατέρα PJ ακολούθησε τη γνωστή και αγαπημένη ανηφόρα προς το παλιό δημοτικό σχολείο του οποίου ήταν κάποτε μαθητής. Το σχολείο υπάρχει ακόμα και συνέχισε να υπάρχει παρά τις ομαδικές αυτοκτονίες δασκάλων που επακολούθησαν μετά την αποχώρηση του PJ από αυτό. Μέσα του ο Πίκολο Τζόουνς ποτέ δεν κατάλαβε αν οι εν λόγω "κολοσσοί" της ελληνικής εκπαίδευσης έκαναν τέτοιο θεαματικό φινάλε στο life story τους από απόγνωση που έφυγε από το σχολείο ή από ευγνωμοσύνη στον Ύψιστο που τα χρόνια πέρασαν και ο PJ ανέβηκε στην επόμενη βαθμίδα εκπαίδευσης να βασανίσει την φτωχή πλην τίμια φάρα των καθηγητών.

Στην είσοδο του εκλογικού κέντρου, ο Πίκολο Τζόουνς αντιμετώπισε την πρώτη πρόκληση της ημέρας. Ένας μανιασμένος γέρος (σ.σ. ναι OK, ένας παππούλης ήταν αλλά τον έκανα πιο hip) με βήμα όλο "σφρίγος" και "αποφασιστικότητα" εξερχόταν από το εκλογικό κέντρο με τέτοια όρεξη να "αδράξει τη μέρα" όσο και κάποιος που ακολουθεί τον Επιτάφιο τη Μεγάλη Εβδομάδα. Ο συγκεκριμένος φιλότιμος, πλην υπέργηρος, "νεανίας" έτρεμε σαν τον Έλβις σε συναυλία και κάθε του βήμα αποτελούσε μια κατάκτηση ζωής... Ο PJ έκανε ένα βήμα πίσω για να εξέλθει ο παππούς σε ένδειξη σεβασμού για τον βετεράνο της ζωής που παρόλο που με το ζόρι στεκόταν όρθιος ήθελε να ψηφίσει κάτι κι ας ήταν και η Ένωση Κέντρου... άλλωστε η προσπάθεια μετράει. Σε ένδειξη σεβασμού προς το ποιόν του ανδρός που είχε μπροστά του, ο Πίκολο Τζόουνς σκέφτηκε : "A ρε καημένε ποιος ξέρει που θα είσαι την επόμενη τετραετία... εν τόπο σκιερό, εν τόπο χλοερό, εν τόπο αναπαύσεως...". Αφού απότισε φόρο τιμής στον παππού και ντρίπλαρε με μαεστρία το γκρουπ των ΚΑΠΗ που εξέρχονταν από το σχολείο επελαύνοντας και αλλαλάζοντας σαν Βίκινγκς με μασέλες, κατάφερε να μπει στο χώρο του εκλογικού κέντρου και να βρει τον PJ Senior ο οποίος είχε μπει πιο τσαμπουκαλεμένα μέσα δίνοντας το καλό παράδειγμα.

Εμπρός τιμημένα γηρατειά της πατρίδας να βγάλουμε κυβέρνηση! Και όχι, για πολλοστή φορά σας λέω, ο Ελευθέριος Βενιζέλος δεν είναι πια υποψήφιος...

Πατέρας και υιός ψήφιζαν στον πάνω όροφο του σχολείου. Φτάνοντας στην είσοδο της αίθουσας αντίκρυσαν ένα αποτρόπαιο θέαμα. Όχι, όχι δεν σφάζονταν τίποτα παλιοί hardcore ΚΚΕδες με τα βλαστάρια του ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος είναι πιο αριστερός, απλά η αίθουσα ήταν άδεια από λοιπούς ψηφοφόρους. Τίποτα, ναδα, νιέντε... τα νεκροταφεία έχουν περισσότερο παλμό ρε παιδί μου... Ο Πι Τζέι πήρε τα ψηφοδέλτια όλων των κομμάτων και χώθηκε στο παραβάν απόλυτα συγκεντρωμένος για την κρισιμότητα της κατάστασης και την ευθύνη που βρισκόταν στα χέρια του. Η φαντασίωση ότι μαζί του πίσω από το παραβάν ήταν η Eva Mendes και τον παρακαλούσε να την "ψηφίσει" δείχνει αν μη τι άλλο το υψηλό αίσθημα ευθύνης του PJ απέναντι στους θεσμούς και την εκλογική διαδικασία... Μιας και υπήρχε χρόνος ο Πίκολο άρχισε να ξεφυλλίζει τα διάφορα ψηφοδέλτια των μικρότερων συνδυασμών...

Miss Eva Mendes... δεν έχει καμία σχέση με το ποστ - εκτός κι αν κάποιος ταυτίζει το κόκκινο αποκλειστικά με την Αριστερά- αλλά πάντα υπάρχει χώρος για μια φωτογραφία της:)

Σε μια στιγμή το βλέμμα του έπεσε σε κάτι που έκανε το αίμα του να παγώσει... Υπήρχε ένα ψηφοδέλτιο "KKE (μ.λ.)" κι ένα άλλο ψηφοδέλτιο "(Μ.Λ.) ΚΚΕ". Όταν η ιδεολογική διαφορά δύο εκλογικών συνδυασμών είναι ένα CAPS LOCK ξέρεις ότι ψηφίζεις στην Ελλάδα... Σαν γνωστός αδαής που είναι ο PJ απέδωσε τον εν λόγω διαχωρισμό στο ότι το μικρό μ.λ. συμβολίζει τι πίστευαν ο Μαρξ και ο Λένιν όσο ήταν ντζόβενα ακόμα, ενώ τα κεφαλαία είναι αντιπροσωπευτικά των απόψεών τους όταν πούρεψαν... Όπως και να έχει η παράνοια της συνύπαρξης στον ελληνικό γραπτό Τύπο δύο εφημερίδων με ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο όνομα, του "Αδέσμευτου Τύπου" του Μήτση και του "Αδέσμευτου Τύπου" του Ρίζου είχε επιστρέψει για τα καλά στο ενσυνείδητο του Πι Τζεϊ. God bless Greece...


H ενότητα και η σύμπνοια στην ελληνική Αριστερά είναι ομολογουμένως συγκινητικές...:)


H διαδικασία της ψηφοφορίας τελείωσε και βγαίνοντας από το παραβάν ο Τζόουνς τζούνιορ έγινε μάρτυρας του εξής διαλόγου:

Άγνωστη γυναίκα (ΑΓ): Έχω μια γιαγιά 100 χρονών κάτω και θέλει να ψηφίσει αλλά δεν μπορεί να ανέβει τα σκαλιά.

Εκλογικός αντιπρόσωπος (ΕΑ) : Eίστε σίγουρη ότι δεν μπορεί να ανέβει ? (σ.σ. για αυτά τα καίρια ερωτήματα ζω και αναπνέω σε αυτή τη χώρα χα,χα,χα)

ΑΓ : Με τίποτα...

ΕΑ(δείχνοντας έναν μάλλον νυσταγμένο τύπο) : Mr X , κατέβα κάτω με τα ψηφοδέλτια και πάρε και την υπογραφή της και έλα πάλι πάνω για να ψηφίσει η γυναίκα.

Mr X: .... (σ.σ. Σκίστηκε να εξυπηρετήσει χα,χα,χα)

ΑΓ: Σας ευχαριστώ η μαμά μου θέλει πολύ να ψηφίσει!


Μετά από το τέλος αυτού του διαλόγου που συντάραξε συθέμελα την ιστορία της στιχομυθίας της μικρής πλην ένδοξης χώρας μας το μόνο που μπόρεσε ο PJ να σκεφτεί ήταν : "Eλπίζω η γιαγιά να ξέρει ότι ο στρατηγός Πλαστήρας δεν ζει πια για να τον ψηφίσει...".

Βγαίνοντας από το εκλογικό κέντρο περίχαρος ο PJ κοίταξε κάτι γυναίκες που κάθονταν πίσω από κάτι ψιλογύφτικες κάλπες με την ετικέτα exit polls. Στο μυαλό του ήρθε αυτομάτως η αγαπημένη ατάκα που του είχε μεταφέρει ο κολλητός του ο Air Βoy από κάποιο άλλο εκλογικό κέντρο. Σε εκείνη την περίπτωση μια γυναίκα ρώτησε κάποιον ψηφοφόρο "Θα συμμετάσχετε στα Exit Polls?" και αυτός με μία πρωτοφανή αβρότητα και λεπτότητα τής αποκρίθηκε : "Eυχαρίστως να πάρεις τα Exit Balls μου!". Α, οι εκλογές στην Ελλάδα, δε βαριέσαι ποτέ ρε παιδί μου...


(Συνεχίζεται και ολοκληρώνεται στο δεύτερο μέρος)