Λεωφορείο "η Μπλογκόσφαιρα" : Ένας μισότρελος οδηγός και 14 μπλόγκερς σε ένα ασυνήθιστο ταξίδι... (Επεισόδιο 3 : Deadpoolite)

Καθώς συνέχιζα το δρόμο μου για τον επόμενο σταθμό της περιοδείας, τον Decoding, κοίταξα μια στιγμή στον πλάγιο δεξιό καθρέφτη και είδα μια μασκοφορεμένη φατσούλα να μου βγάζει τη γλώσσα. Πάτησα το φρένο με μανία ξαφνιασμένος από τον απροσδόκητο επισκέπτη... Το λεωφορείο σταμάτησε μετά από λίγα μέτρα και από τα πίσω καθίσματα ακούστηκε ένας γδούπος. Γύρισα και είδα την Armia και τη Danah, τη μία πάνω στην άλλη σαν ανθρώπινο zenga... Για κάποιον άλλον άντρα πιθανώς αυτό θα σήμαινε την εκπλήρωση μιας αρχέγονης σεξουαλικής του φαντασίωσης με τις γυναίκες να πέφτουν σαν ξερές στα πόδια του. Εμένα πάλι με είχε λούσει κρύος ιδρώτας, είχα απέναντί μου μια εκκολαπτόμενη φονική μηχανή εξπέρ στη ρίψη στιλέτων(και ποιος ξέρει σε τι άλλο...) και μια αγριεμένη φαν του Bon Jovi με ανορθόδοξα επιθετικές χορευτικές κινήσεις. Μην αντέχοντας την αφόρητη αναμονή για το κύμα επερχόμενης γυναικείας γκρίνιας που θα αντιμετώπιζα, εκτινάχτηκα μέσα από το παράθυρο του συνοδηγού, θρυμματίζοντας το τζάμι και φωνάζοντας "Στάση για λίγα λεπτά!!!". Προσγειώθηκα με τη χάρη ενός συνταξιοδοτημένου αιλουροειδούς(σ.σ. αυτό σε απλά ελληνικά το λένε "άτσαλα" χα,χα,χα) στον παράπλευρα του δρόμου χωμάτινο χώρο και σαν να μου έβαλε κάποιος αόρατος φαρσέρ νέφτι στον πισινό άρχισα να τρέχω προς το κοντινό δάσος. Έπρεπε να αντιμετωπίσω τον αναπάντεχο εισβολέα μόνος μου, μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα τρίτων που πιθανώς θα αμφισβητούσαν την λογική μου αν έβλεπαν τι επρόκειτο να ακολουθήσει...

"Φέρτε μου τον Πίκο!!! Έχουμε αφήσει κάποια δουλίτσα στη μέση οι δυο μας... θα περιλαμβάνει βία, αίμα και σίγουρα ακραίο και παρανοϊκό χιούμορ... Είναι μια βρώμικη δουλειά ρε παιδί μου αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει.Deadpoolite is taking no prisoners today!!! :)

Όταν πλέον βρισκόμουν αρκετά μέτρα χωμένος μέσα στο πυκνό δάσος, σήκωσα τις γροθιές μου στον ουρανό και αναφώνησα "Εμφανίσου αναθεματισμένο δημιούργημα της παρανοϊκής φαντασίας μου, εμφανίσου ρε παλιοχέσ...!!!". Περίμενα τη φωνή του "εισβολέα" να μου απαντήσει, αλλά μάταια, πώς θα μπορούσε άλλωστε... Έπρεπε να καταφύγω για μια ακόμη φορά στην γνωστή δοκιμασμένη - και επώδυνη- μέθοδο επικοινωνίας... Χρειαζόταν να επιφέρω ένα καίριο πλήγμα στο κεφάλι μου για να τον "συναντήσω" και πάλι.... Κοίταξα γύρω μου σαν πληγωμένο αγρίμι για κάτι αρκετά βαρύ που θα μπορούσε να μου προκαλέσει παραισθήσεις, αλλά όχι τόσο βαρύ ώστε να με ρίξει σε κώμα με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Μόλις εντόπισα το αντικείμενο του πόθου μου, ένα στιβαρό κλαδί δέντρου, το άρπαξα, σημάδεψα με μαεστρία το τριχωτό της κεφαλής και αναφωνώντας σε άπταιστη αγγλική "Here we go again....!", χτύπησα το κεφάλι μου με το κλαδί σε μια πανδαισία ανθρώπινης ηλιθιότητας και αυτοκτονικών τάσεων. Την επόμενη στιγμή σωριάστηκα μισολιπόθυμος στο έδαφος, και ένα μικρό ανεπαίσθητο ρυάκι αίματος κύλησε στο μέτωπό μου ... Τότε, μέσα στη ζάλη της στιγμής, εμφανίστηκε μπροστά μου το πρόσωπο εκείνου, γελώντας περιπαιχτικά με τα χάλια μου.

Μια ακόμη "χαριτωμένη" εκδοχή του χαρακτήρα της Marvel Comics Deadpool γνωστού και ως 'πολυλογά μισθοφόρου' στον οποίο βασίστηκε και το δημιούργημά μου ο Deadpoolite. Για περισσότερες πληροφορίες για το ποιόν του κυρίου απευθυνθείτε στα κατά τόπους τρελοκομεία ή απλά κάντε κλικ στο σχετικό λινκ

Μετά άρχισε ο διάλογος (?) :

Deadpoolite (DP) : Σου πάει το κόκκινο...
Πίκος Απίκος (ΠΑ) : Επιτέλους εμφανίστηκες μασκοφόρε αλήτη! Τι θέλεις από εμένα? Εδώ είναι το ελληνόφωνο μπλογκ μου, εσύ δεν έχεις καμία θέση εδώ!
DP:Είσαι σέξι όταν θυμώνεις το ξέρεις? Όχι τόσο σέξι όσο εγώ βέβαια, αλλά δεν είσαι και κανένας Κουασιμόδος... τρώγεσαι...
ΠΑ: Τι θες ρε γαμώτο? Γιατί με βασανίζεις... ω υβρίδιο της αμερικανικής υποκουλτούρας και της καλπάζουσας φαντασίας μου?
DP: Απορώ πώς έχεις ακόμα αναγνώστες στο ελληνικό σου μπλογκ με τόσες μαλακίες που γράφεις... Καλά τι εκφράσεις είναι αυτές, άκου "υβρίδιο της αμερικανικής υποκουλτούρας..." ούτε οι ηθοποιοί στον Πόλεμο των Άστρων δεν έλεγαν τέτοιες μακροσκελείς παπαριές. Έλεος δηλαδή...
ΠΑ: Λες κι εσύ πας πίσω... μας έχεις πρήξει τα συκώτια όλο να μιλάς με δήθεν χιουμοριστικό τρόπο για τα μικροπράγματα που σου αρέσουν να κάνεις, για ταινίες, βιντεογκέημς κλπ κλπ Άσε πια οι τρελοϊστορίες σου, τίγκα στην αμερικανιά και στο ξερό βρετανικό χιούμορ είναι. Μα καλά ποιος γελάει με αυτά ήθελα να ξερα?
DP: Και το παρδαλό κατσίκι γελάει, αφού είμαι κλάση, εσύ πάλι είσαι για κλάσιμ...
ΠΑ: Μην το πεις.... Έχουμε και κυρίες που διαβάζουν... Και εν τέλει ποιος διαβάζει το δικό σου μπλογκ μασκοφόρε φρενοβλαβή?
DP: Εγώ είμαι η προσωποποίηση της παγκοσμιοποίησης ρε γύφτο, Έλληνα... Ανάμεσα σε άλλους έχω Καναδούς, Μεξικάνο, Αμερικανούς και όλοι γελάνε και διασκεδάζουν με τις "στα όρια της σχιζοφρένειας" επινοήσεις μου!
ΠΑ: Οι Αμερικάνοι γελάνε με όλα... σιγά το κοινό! Εμένα οι αναγνώστες μου δεν έχουν IQ ραδικιού σαν τους δικούς σου α,χα,χα,χα!
DP: Καλομελέτα και έρχεται... με αυτά που γράφεις! Τα έχεις παλαβώσει τα παιδιά ρε, όλο φανταστικές ιστορίες με βαθύτερα νοήματα, δεν βρίσκεις καμιά γκόμενα λέω εγώ να ξεχαρμανιάσεις. Μας τα έπρηξες λέμε!!!
ΠΑ: Σαν πολύ αέρα πήρες αγγλόφωνο κάθαρμα, αρκετά σε ανέχτηκα... Μα τον Τουτατής θα χειροδικήσω, δεν θα τη βγάλεις καθαρή ρε, θα σε σκίσω, θα φτύσεις το γάλα της μάνας σου!!!
DP: Τουλάχιστον εγώ ξέρω ποια είναι η μάνα μου...
ΠΑ: Αφού την ίδια μάνα έχουμε ρε βλάκα!
DP: Είσαι σίγουρος? Απαιτώ να κάνουμε τεστ DNA!
ΠΑ: Aυτό ήταν!!! Ξεπέρασες κάθε όριο παραλογισμού θα σε στείλω στα virtual θυμαράκια μια για πάντα!!!

Χωρίς άλλη χρονοτριβή, σήκωσα για μια ακόμη φορά το κλαδί και έριξα ένα σπέσιαλ δυνατό χτύπημα στο κεφάλι μου, με την ελπίδα να διώξω από μπροστά μου την εκνευριστική μασκοφορεμένη φάτσα του Deadpoolite. Με το που ολοκλήρωσα αυτό τον άθλο ανθρώπινης θέλησης και υπέρτατης ανοησίας, και πριν χάσω εντελώς τις αισθήσεις μου, άκουσα τη φωνή του Deadpoolite να λέει : "Πρέπει να σταματήσουμε να συναντιόμαστε κατά αυτό τον τρόπο... Θα καταντήσεις να έχεις περισσότερα καρούμπαλα στο κεφάλι από τον συνολικό αριθμό πυρκαγιών αυτό το καλοκαίρι στην Ελλάδα.... Άντε γεια loser..."




Μακάρι να μπορούσα να πλάκωνα τον Deadpoolite έτσι στο ξύλο χωρίς να σακατέψω τον εαυτό μου:) To βιντεάκι είναι από την ταινία Drunken Master 2 με τον Τζάκι Τσαν. Η κεντρική ιδέα της ταινίας είναι ότι ο κεντρικός ήρωας γίνεται ασταμάτητος στο Κουνγκ Φου όσο πιο μεθυσμένος είναι. Άμα περιμένετε λίγο παρακολουθώντας το θα καταλάβετε τι εννοώ, αξίζει τον κόπο, άλλωστε ο Τζάκι είναι πολύ φατσούλα:)



Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι μια φανερά ανήσυχη Armia να με συνεφέρει με ένα σκαμπίλι (σ.σ. χάθηκε ένα φιλί, ένα χάδι, κάτι άλλο βρε αδερφέ, αρκετό ξύλο έφαγα για ένα μπλογκ κείμενο χε,χε,χε). Εν συνεχεία την άκουσα να μου λέει:

Armia: Είσαι καλά Πίκο?
Πίκος: Ναι νομίζω ότι είμαι εντάξει...Βοήθησέ με να σηκωθώ...
Armia: Τι έγινε εδώ? Και γιατί είσαι ματωμένος... έχω να σε δω πάνω από ώρα...
Πίκος: Και να σου πω δεν θα με πιστέψεις... Η danah τι κάνει?
Armia: Το έριξε στο καποέρα (βραζιλιάνικος χορός) να περάσει η ώρα. Καλό κορίτσι είναι αλλά μου φαίνεται έχει βάλει στο μάτι τα DVD μου με τον Τζόνι Ντεπ και δεν θα τα πάμε καλά...
Πίκος: Μάλιστα. Εσύ? Είσαι θυμωμένη μαζί μου? Σας άφησα κάπως απότομα (χαμογέλασα στην ανάμνηση της θεαματικής εξόδου μου από το λεωφορείο)
Armia : Βασικά νομίζω είσαι για τα σίδερα, αλλά σάμπως εμείς που σε ακολουθούμε πάμε καλύτερα... (εδώ γελάσαμε και οι δύο πλέον). Το μόνο που με τσάντισε είναι ότι είχαμε συμφωνήσει ότι μόνο εγώ θα κάνω επικίνδυνα stunts στη διάρκεια του ταξιδιού. Τι σάλτο μορτάλε ήταν αυτό που έκανες?
Πίκος: Έλα ντε...

Καθώς πλησιάζαμε το λεωφορείο με αργό βήμα, άκουσα από μακριά να ακούγεται το "Something for the pain" του Bon Jovi... Η danah έπαιζε βλέπεται με τον πόνο μου...

Ανεβαίνω και πάλι στο λεωφορείο με τον πονοκέφαλο να μην έχει υποχωρήσει εντελώς ακόμα. Βάζω μπρος το όχημα και μετά από λίγα λεπτά οδήγησης, βλέπω την αντανάκλαση του Deadpoolite στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου... Ψιθυριστά, τον ρωτάω πονεμένα: "Τι θες από εμένα τελοσπάντων? Αρκετά δεν με ταλαιπώρησες για σήμερα?". Τα επόμενα λόγια του πάγωσαν το αίμα μου : "To Speed με τον Κυανού Ρήβς το ξέρεις έτσι?" είπε και εξαφανίστηκε γελώντας σαν τρελός επιστήμονας. Μια ανατριχίλα διαπέρασε τη ραχοκοκκαλιά μου "Δεν νομίζω να το τόλμησε... δεν είναι τόσο τρελός... ή μήπως είναι?". Με την αμφιβολία βαθιά ριζωμένη στο μυαλό μου, συνέχισα την οδήγηση μέσα στη νύχτα...



Tο τρέηλερ της ταινίας "Speed", τι άλλο...:) Με διαφορά μια από τις κορυφαίες ταινίες δράσης που έχουν γυριστεί ποτέ. Α, νιώθω ήδη την τεστοστερόνη μου να "χτυπάει" κόκκινο έτσι μάτσο αντράκι που είμαι... Άτιμο τρέηλερ με "έφτιαξες" πρωϊνιάτικα χα,χα,χα!



Στο επόμενο επεισόδιο: ο High Tech Decoding αλλιώς γνωστός και ως 'το ανθρώπινο γκάτζετ' επιβιβάζεται στο λεωφορείο...


Υ.Γ.1 Αυτό για την πάρτη μου!!! Πίκος Απίκος και Deadpoolite, δύο όψεις του χιούμορ του ίδιου ανθρώπου...
Υ.Γ.2 Πρώτη φορά δυσκολεύτηκα τόσο να γράψω κείμενο, για διάφορους λόγους...
Υ.Γ. 3 Από σήμερα και για την επόμενη εβδομάδα/δεκαήμερο δεν θα μπλογκάρω τόσο τακτικά, μάλλον. Παρολαυτά, θα πέσει αρκετό γράψιμο, οπότε μην πάθετε κανένα σοκ αν δείτε αρκετά κειμενάκια μαζεμένα να πέφτουν στο μπλογκ από ένα σημείο και μετά χε,χε,χε...
Υ.Γ. 4 Είναι κουραστικό το κείμενο, μεγάλο σε έκταση, και το ξέρω... Αλλά ρε γαμώτο διασκεδάζω πολύ! Καλό κουράγιο αναγνώστες μου!


Αυτά και καλά να περνάτε!