Λεωφορείο "η Μπλογκόσφαιρα" : Ένας μισότρελος οδηγός και 14 μπλόγκερς σε ένα ασυνήθιστο ταξίδι...(Eπεισόδιο 4 : Decoding)

Για λόγους υγείας σας προειδοποιώ ότι το ποστ είναι διασκεδαστικό μεν, υπερβολικά μεγάλο σε έκταση δε, μιας και το έγραψα στο χέρι χθες και έχασα λίγο(σ.σ. εδώ γελάνε...) την αίσθηση του μέτρου.Παρακαλώ πριν αρχίσετε να διαβάζετε, να είστε ξεκούραστοι, καλά ενυδατωμένοι και να έχετε γράψει τη διαθήκη σας γιατί βρε αδερφε, κάπου προς την 600ή λέξη θα αρχίσετε να παραδίδετε πνεύμα είναι αναπόφευκτο. Εγώ μόλις που επιβίωσα γράφοντάς το... (Η danah νομίζω ότι έχει λιποθυμήσει ήδη μετά από αυτή τη σύντομη προειδοποίηση , οπότε τη γλίτωσε με απλή ψυχική οδύνη η κωλοφ...., άντε να μην το πω, χα,χα,χα)




Προσεγγίζοντας την επόμενη στάση όπου θα επιβιβαζόταν ο Decoding, συνειδητοποίησα ότι η απειλή του Deadpoolite (DP) στο προηγούμενο επεισόδιο για βόμβα στο λεωφορείο αλά "Speed" ήταν μάλλον κούφια. "Διάολε, αν μας ανατινάξει όλους θα στείλει και την αφεντιά του στον αγύριστο. Έχει πολλά μπλογκ κείμενα ακόμα μέσα του για να το ρισκάρει", σκέφτηκα και μια βαθιά αίσθηση ανακούφισης με πλημμύρισε.

Με εμφανώς ανεβασμένη ψυχολογία ακινητοποίησα το λεωφορείο στη στάση του decoding (deco), άνοιξα τις διπλές πόρτες και περίμενα. Δεν πέρασαν λίγα λεπτά και να σου ο μεσιέ Deco ολοζώντανος μπροστά μου. Με έκπληξη διαπίστωσα ότι δεν κρατούσε τίποτα high tech πάνω του. Ούτε λάπτοπ, ούτε PDA, ούτε PSP, ούτε καν ένα μιξεράκι για φραπέ με USB... "Χμμμ... ύποπτο..." αναρωτήθηκα. Βλέπετε αγαπητοί αναγνώστες γνωρίζω το Decoding για μια δεκαετία πλέον (και έχω επιβιώσει χωρίς να έχω κάνει και τα σχετικά εμβόλια, άλλωστε δε βαριέσαι όλοι από κάτι "θα πάμε" χα,χα,χα) και μπορώ εγγυημένα να καταθέσω ότι Decoding χωρίς οξυγόνο "την παλεύει τη δουλειά", αλλά χωρίς ίντερνετ είναι τόσο ευτυχισμένος όσο κι ένας Ιάπωνας πριν κάνει χαρακίρι...


Δεν πέρασε μια στιγμή και είδα το Τ-Shirt του εν λόγω σεσημασμένου φίλου μου να αναβοσβήνει κι ευθύς αμέσως ένα μήνυμα εμφανίστηκε στο μπροστινό μέρος "Το Downloading ποτέ δεν σταματά!". "Πίσω αντίχριστε!!!" ούρλιαξα με τρόμο σχηματίζοντας το σύμβολο του σταυρού με τους δείκτες των χεριών μου. Ο Deco χαμογέλασε βαριεστημένα και σχολίασε: "Ησύχασε Πίκο. Αυτή είναι μια καινούρια επινόηση που είχα χθες που οι θεοί του ίντερνετ ήρθαν στον ύπνο μου και με ευλόγησαν με το όραμα του διαδικτύου της επόμενης δεκαετίας. Σκέφτομαι κάτι σχετικό με το ίντερνετ και η σκέψη μου εμφανίζεται στην οθόνη του Τ-shirt μου. Αν χορέψω και για 5 λεπτά κλακέτες συνδέομαι και στο διαδίκτυο, εφόσον υπάρχει η δυνατότητα φυσικά. Cool έτσι?". Στην συνέχεια ο Deco. αναφώνησε ένα μακρόσυρτο "Ουυυυφφφφ!!!" μιας και ως γνωστόν είναι ένας άκρα λακωνικός τύπος (σ.σ. a man of few words, χα,χα,χα) που μόλις είχε ξεπεράσει το word count του και ακολούθως άρχισε να γελάει με τον cyber πρωτογονισμό μου. Από την πλευρά μου και αφού ξεπέρασα το αρχικό σοκ επανατοποθέτησα μαεστρικά τον αγιασμό, την ξύλινη σφήνα και τα σκόρδα πίσω στο σακκίδιό μου και έμεινα να κοιτάζω το φίλο μου με βλέμμα γεμάτο απορία όπως ο άνθρωπος του Νεάντερνταλ το λαπτοπ και το τηλέφωνο στη γνωστή διαφήμιση.






Πιτ στοπ αναγνωστών 1 : Πως τα πάμε παιδιά? Καλά? Είστε ήδη στις 380 λέξεις και συνεχίζετε. Ας μην κοροϊδευόμαστε όμως έχετε διαβάσει και μεγαλύτερα ποστ, οπότε μια γουλιά από το φραπέ και συνεχίστε ακάθεκτοι την ανάγνωση του κειμένου, καμάρια της ελληνικής μπλογκόσφαιρας. Πίσω στο κείμενο...


Αφού τσέκαρα στην κωλότσεπη για κανένα ζουρλομανδύα (σ.σ. είναι γνωστό ότι είμαι "τέρας" φιλοξενίας χα,χα,χα) και με λύπη μου διαπίστωσα ότι τον είχα αφήσει στο άλλο τζην ρώτησα το Decoding "Και τώρα τι?". Ο Deco πήρε μια βαθιά ανάσα σαν συνταξιούχος πριν πάει στο ΙΚΑ για εξέταση και άρχισε το λεκτικό κανονιοβολισμό : "A, έχω τρελά σχέδια για το ταξίδι! Θα κατεβάσω ένα καινούριο Skin για το λεωφορείο, ένα Patch για το κιβώτιο ταχυτήτων, ένα Cool Chat Box για να μιλάμε όλοι στο λεωφορείο χωρίς να σηκωνόμαστε από τις θέσεις μας, ένα...." Σε αυτό ακριβώς το σημείο έκλεισα το AUDIO στον εγκεφαλό μου και άρχισα εσωτερικο μονόλογο/διάλογο (?) με το blogging alter ego μου τον DP:

DP: Τι λέει, τι χαμπάρια? Εκλογές πάλι στις 16 Σεπτέμβρη...
Πίκος(Π): Ναι ρε γμτ... με ψιλοπήδ...ν . Πάλι θα νεκρώσει ο δημόσιος τομέας και έχω τόσες δουλειές να κάνω...
DP: Τι άλλα?
Π: Ντέρμπι με το Γαύρο στις 26 του μήνα, είδα και το Die Hard 4... Καλά μωρέ, δόξα το Θεό...
DP: Λες να μιλάει ακόμα ο Decoding για beta versions, updates, patches, utilities και λοιπά cyber κουραφέξαλα (σ.σ. ως γνωστόν ο DP είναι λίγο αθυρόστομος. Αυτά προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, λέμε τώρα, χε,χε,χε)
Π: Πιθανώς... δε λέω το κατέχει το αντικείμενο, αλλά καλοκαιριάτικα δεν παλεύεται ρε φίλε...
DP: Για πετάξου έξω να δεις τι παίζει. Εδώ στο υποσυνείδητό σου δεν έχει πολύ χώρο και στριμώχνομαι...
Π: Δε βαριέσαι... κομμάτια να γίνει... δε σκόπευα να ζήσω για πολύ ακόμα άλλωστε... επιστροφή στο Deco.

Με αυτή την τελευταία εσωστρεφή ατάκα, επέστρεψα στον πραγματικό κόσμο αντικρίζοντας το Decoding, λαχανιασμένο πλέον, να έχει μόλις ολοκληρώσει το διάγγελμά του σε όλους τους αμετανόητους ιντερνετικούς υπηκόους του. Στο T- shirt του αναγραφόταν το μήνυμα "Χρειάζομαι περισσότερο bandwidth!". Εκείνη τη στιγμή άκουσα και πάλι τη φωνή του DP να μου λέει περιπαιχτικά : "Ξέρεις πρέπει να του το πεις κάποια στιγμή...". "Δε θέλω να το σκοτώσω ρε γμτ..." σιγοψιθύρισα. Όπως και να έχει η ακόλουθη στιχομυθία ήταν αναπόφευκτη:

Deco : Λοιπόν που συνδέομαι?
Π: Ξέρεις D., σχετικά με αυτό....
Deco: Μην ανησυχείς, είμαι 100% wireless! Δε θα σε δυσκολέψω καθόλου πρωτόγονε φίλε μου...
Π (Ε τα θέλει ο κώλος του.... άκου να με πει πρωτόγονο) : Kοίτα, για να τελειώνουμε, το λεωφορείο δεν έχει πρόσβαση στο ίντερνετ. Είναι 100% offline!
Deco: ¨Ελα ρε με δουλεύεις, ούτε καν Wi-Fi!?
Π: Όχι! Πιο πιθανό είναι να είσαι Πασόκος και να διοριστείς από τον Λ(Π)όρδο Βύρωνα στην Αγροφυλακή παρά να προβείς σε downloading εδώ μέσα!


Πιτ στοπ αναγνωστών 2 : Ρε θηρία!!! Ακόμα συνεχίζετε την ανάγνωση...αααα... μα τελικά έχω πολύ hardcore αναγνώστες όχι αστεία! Βρισκόμαστε στις 760 λέξεις και ακόμα η πλειοψηφία των αναγνωστών είναι μαζί μας. Αν εξαιρέσουμε κανένα δύο που τους έπιασε κρίση πανικού και μια κοπέλα που λιποθύμησε νομίζω ότι το πράγμα πάει καλά. Εύγε παιδιά, πίσω στο κείμενο τώρα να μην ξεχνιόμαστε...


Δεν ολοκλήρωσα την τελευταία μου φράση και είδα το Deco. να χλωμιάζει. Σαν καλός επιστήμονας που είμαι, σημείωσα στο μπλοκάκι μου ότι ένα ενδιαφέρον μελλοντικό πείραμα για να τεστάρω τα όρια της ανθρώπινης λογικής και αντοχής θα ήταν να κλειδώσω για μια μέρα το Decoding σε ένα δωμάτιο με μόνη παρέα ένα PC της πλάκας και μια "γερασμένη" dial-up σύνδεση και να καταγράψω τα ανατριχιαστικά ομολογουμένως αποτελέσματα (σ.σ. Λίγος σαδισμός δεν έβλαψε κανένα... άλλωστε πάλι έχουμε εκλογές και θα μας βγάλουν την πίστη μέχρι να ψηφίσουμε οπότε από αντοχή άλλο τίποτα ... τελικά είμαστε πολύ hardcore πολίτες σε αυτή τη χώρα , χα,χα,χα). Μετά από αυτή την κορυφαία επιστημονική έμπνευση, επανήλθα στον Decoding.



Uber-Decoding σε δράση... τι άλλο:)


Το είχε πάρει πολύ βαριά ο καψερός... Είχε ήδη αρχίσει να μεταμορφώνεται από την οργή του σε Uber-Decoding ασορτί με επιμηκυσμένους κυνόδοντες και διογκωμένα μούσκουλα (μπράτσα ντε...). Εκεί που είμαστε έτοιμοι να "έρθουμε στα χέρια" η λύση δόθηκε από έναν "από μηχανής θεό" ή μάλλον "ένα απο μηχανής CD" που προσγειώθηκε στο κεφάλι του Deco. "'Αουτς!!! Με φάγανε μπαμπέσικα" κραύγασε μορφάζοντας από πόνο. Ο θύτης ήταν η Danah... O διάλογος που ακολούθησε ανάμεσα στα 2 "D" σκιαγραφεί ανάγλυφα την παράνοια της κατάστασης:

Danah: Deco. τελείωνε! Έχουμε και άλλους μπλογκερς να πάρουμε στο λεωφορείο!
Deco: Μα καλή μου.... δεν έχει ιντερνετ το λεωφορείο!!! Μιλάμε για απαράδεκτη κατάσταση! Από τις δηλώσεις του Λιάπη για την επέκταση της ευρυζωνικότητας στην Ελλάδα έχω να φρικάρω έτσι!
Danah: Έλα εδώ τώρα αμέσως, γιατί αν αργήσεις λίγο ακόμα θα σου εκτοξεύσω όλη τη δισκογραφία των Rolling Stones σε μορφή CD!
Deco: Μα αυτή είναι 22 ολόκληρα GB!!! Τι θες να με σκοτώσεις?


Πιτ στοπ αναγνωστών 3: 1029 λέξεις και ακόμα κάποιοι συνεχίζουν (αυτό είναι το καθαρό κείμενο παρεπιπτόντως χωρίς τον προειδοποιητικό πρόλογο και τα πιτ στοπ, χα,χα,χα). Πραγματικά είμαι περήφανος για την αντοχή σας αναγνώστες μου. Σίγουρα κάποιοι δεν άντεξαν, κάποιοι έπεσαν ηρωϊκά στο πεδίο της ανελέητης και κοπιαστικής ανάγνωσης τούτου του κειμένου., κάποιοι διέγραψαν το μπλογκ μου από τα αγαπημένα τους και κάποιοι "ξεψύχησαν" (ιντερνετικώς πάντα μην τρελαθούμε) προσπαθώντας. Άντε κουράγιο τελειώνει... την πήραμε τη -virtual- Πόλη:)


Έτσι σεμνά και ταπεινά, ο Decoding αποδέχτηκε την ήττα του από γυναικείο χέρι και κατευθύνθηκε περίλυπος προς τη θέση του με αργά βήματα σαν να ακολουθούσε με κατάνυξη έναν αόρατο επιτάφιο (σ.σ. καλά η φαντασία -για να μην πω μαλ...- πάει σύννεφο σήμερα, κοίτα τι έγραψα τώρα, έ-λ-ε-ο-ς δηλαδή χα,χα,χα). Στο πίσω μέρος του Τ-shirt του διέκρινα τις λέξεις "Προσωρινά εκτός σύνδεσης!". Γελώντας χαιρέκακα, έστρεψα το βλέμμα μου στο θρυμματισμένο CD που κείτονταν μπροστά μου. Μόλις διέκρινα τον τίτλο του, το αίμα μου πάγωσε, ήταν το "Best of των U2"!. "Κακούργα!!!" ούρλιαξα προς το μέρος της Danahs, η οποία ήταν ήδη απασχολημένη με την ψυχολογική ανάταση του Decoding και δεν μου πολυέδωσε σημασία... Πάνω που ξυπνούσαν τα κρυμμένα δολοφονικά μου ένστικτα και είχα προχωρήσει στο να επιλέξω όπλο σαν τον Bruce Willis στο Pulp Fiction (σ.σ. ξέρετε τώρα, αμφιταλαντευόμουν ανάμεσα σε κλούβια αυγά,σφεντόνα, πέτρα, ελβετικό σουγιά, και όλα τα low budget όπλα γενικώς χα,χα,χα), η Armia σηκώθηκε από τη θέση της και φώναξε με στεντόρεια(σ.σ. άλλη μια υπέροχη ελληνική λέξη που ξεφτίλισα σε ποστ μου... μπράβο μου και εις ανώτερα χα,χα,χα) φωνή:

"Πίκο στο τιμόνι, Decoding ξάπλα, Danah περιποιήσου τον ξάπλα, άντε μην τα πάρω και γίνει του Kill Bill το κάγκελο εδώ μέσα!"

Μπροστά σε αυτή τη "στοργική" υπόδειξη της Armia , συμβιβάστηκα ο Απίκος και ψελλίζοντας "Γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος...", έβαλα μπρος το λεωφορείο με κατεύθυνση τον επόμενο μπλογκερ. Κάπου βαθιά στο υποσυνείδητό μου ο DP σχολίαζε :" Γυναίκες...".


Στο επόμενο επεισόδιο στο λεωφορείο επιβιβάζεται ο Dunno, o απόλυτος σινεφίλ with a twist!


Τερματισμός ανάγνωσης-καρό σημαία: 1266 λέξεις χωρίς τα special features! Κι όμως κάποιοι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού κατάφεραν να ολοκληρώσουν την ανάγνωση αυτού του όψιμου μπλογκοτέρατος που έγραψα. Τελικά τα όρια της ανθρώπινης αντοχής είναι ανυπολόγιστα. Φυσικά ξεκινήσατε πολλοί αυτή την αποστολή αυτοκτονίας με πλήρη επίγνωση των κινδύνων για την υγεία σας τόσο την πνευματική, όσο και τη σωματική. Κι όμως το παλέψατε μέχρι το τέλος...Μπράβο και πάλι μπράβο. Άστο καλό συγκινήθηκα ο Απίκος...Εύγε και σε εσάς που δεν φτάσατε στη γραμμή του τερματισμού αρτιμελείς ή απλά δεν φτάσατε γιατί "σας αρέσει να ζείτε επικίνδυνα, αλλά όχι και τόσο πολύ πια". Όπως λένε η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στο νικητή :)


Υ.Γ. 1 Αυτό για τον Decoding! Βρετανικό χιούμορ Deco μου, ξέρεις εσύ:)
Υ.Γ.2 Δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναγράψω τόσο πολύ... εξαντλήθηκα ο Απίκος...
Υ.Γ. 3 Βέβαια ποτέ μην λες ποτέ α,χα,χα,χα.
Y.Γ.4 "Πιτ στοπ" ονομάζεται η στάση των αγωνιστικών οχημάτων της φόρμουλα 1 για ανεφοδιασμό σε καύσιμα ή αλλαγή ελαστικών κατά τη διάρκεια ενός αγώνα ράλι. Αυτό για αυτούς που πιθανώς απόρησαν με τη χρήση της λέξης (ξέρουν αυτοί, είμαι σίγουρος χα,χα,χα).


Άντε και εις άλλα με υγεία, τα λέμε σύντομα :)