Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Ένα μεθυσμένο ηφαίστειο, δυο πιτσουνάκια και το "κακό" εισιτήριο...(Μέρος πρώτο)


Δεν είμαι εγώ για ταξίδια βρε παιδιά το λέει και το ζώδιό μου. "Αιγόκερως" ladies and gentlemen, δεν σηκώνεται εύκολα από τον πισινό του, θέλει σταθερά πράγματα και πάνω από όλα ξεκούραστα. Γιατί να πάω στη μαγευτική Πράγα όταν η μαγευτικότερη Κρήτη στην οποία και διαμένω έχει τόσα καλούδια να απολαύσω. Ας έρθουν οι δίμετρες Τσέχες καλλονές στο Ελλάντα να μας δείξουν τα κάλλη τους κι ας παρατήσουν το παραδοσιακό έδεσμα "γκούλας" για μερικά λατρεμένα κοντοσούβλια της πατρίδας μου της Λαμίας.Ξέρετε δεν ήμουν πάντα έτσι... Κάποτε είχα και ριζοσπαστικές ιδέες για το ζώδιό μου, ένα τετραήμερο στην Πράγα με το ταίρι μου έτσι να αλλάξουμε παραστάσεις βρε αδερφέ. Υπολογίσαμε όμως τη μικρή μας απόδραση χωρίς το hangover ενός Ισλανδικού ηφαιστείου που ήπιε μερικά Ursus παραπάνω, δεν την πάλεψε και είπε να μοιραστεί τον "εσωτερικό του κόσμο" με την υπόλοιπη Ευρώπη...

Το ταξίδι μας ξεκίνησε κάπως έτσι από πλευράς διάθεσης...

Σηκώνομαι που λέτε την Παρασκευή (16/4) με μία διάθεση άλλο πράγμα. Ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, το κοριτσάκι μου να τιτιβίζει χαρωπά που "θα πάμε ταξίδι" και το πρώτο μας δρομολόγιο "Ηράκλειο - Αθήνα" προ των πυλών. Στο αεροδρόμιο η υπάλληλος στο γκισέ δεν είναι και πολλή σίγουρη ότι το επόμενο δρομολόγιο μας "Αθήνα - Πράγα" θα γίνει λόγω του "μαύρου νέφους". Σκέφτομαι ότι "κάποιος βλέπει πολύ LOST στο γκισέ της Ολυμπιακής και να το κόψει γιατί τον χαλάει", αλλά το αντιπαρέρχομαι με χαμόγελο και καλή διάθεση. Εξίσου χαμογελαστή και κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης (ουαου τι εφεύρεση ρε παιδιά!) η γκισεδιάρα της Ολυμπιακής μας δίνει το ΟΚ να πάμε Αθήνα γιατί η λεβεντομάνα Πράγα δεν έχει κλείσει το αεροδρομιό της σε πείσμα του "κακού μαύρου νέφους" (μπουυυυυυ!!!). Με αυτά και με αυτά και με την πτήση μας να έχει τη συγκλονιστική διάρκεια των 30 λεπτών (μας φάγανε οι αποστάσεις ρε παιδί μου!) φτάσαμε στο αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος" εις τας Αθήνας οφ Γκρις...

Ποτέ ένα βιβλίο κι ένας αναγνώστης δεν ταίριαξαν τόσο πολύ :).

Η πτήση για Πράγα αργούσε ακόμα (σ.σ. 15:55 και ήταν ακόμα πρωί διάολε...), οπότε Πίκος και Πίκαινα κατευθυνθήκαμε με βήμα ταχύ προς τα καταστήματα του αεροδρομίου για ποικίλης μορφής ανεφοδιασμό... Ξέρετε τώρα φαγητό για τις μπάκες μας, περιοδικά και εφημερίδες για να ακονίσουμε το ρημάδι το νου, γυαλιά ηλίου για το μωρό μπας και μ'αφήσει να παίξω Pro (σ.σ. μεταξύ μας τώρα παράπονο δεν έχω, παίζω όσο Pro θέλω, φωτιά θα πέσει να με κάψει με τα ψέματα που διαδίδω) και όλα τα συναφή. Πάντως βρε παιδί μου άνθρωπο δεν αφήσαμε παραπονεμένο, όταν φεύγαμε από κάποιο μαγαζί υπήρχε μια όμορφη διάθεση στον αέρα και μια σειρά χαμόγελα Colgate να μας ξεπροβοδίσουν στην έξοδο (σ.σ. τι καλοί άνθρωποι αν και ο μπαμπάς μου μού έχει πει ότι στην εποχή του τους λέγανε "φραγκοφονιάδες" και να προσέχω). Το προσωπικό highlight των αγορών μου ήταν μια σειρά 4 βιβλίων/κόμικ με τον λατρεμένο τίτλο " Το ημερολόγιο ενός σπασίκλα" (σ.σ. κυκλοφορεί σε όλα τα καλά βιβλιοπωλεία μόνο με 11 ευρώ το κομμάτι, δε σας χάλασε καθόλου όμως). Mεταξύ μας τώρα, πολύ θα θελα να δω μερικούς από εσάς να το ζητάνε φωναχτά μέσα σε ένα κυριλάτο βιβλιοπωλείο των καιρών μας και όλοι οι παριστάμενοι να χασκογελάνε, πως "κοτζάμ μαντράχαλος" διαβάζει τέτοια αναγνώσματα, αντί για Έκο και λοιπούς υπερτιμημένους αμπελοφιλόσοφους... Αρκετά όμως με την εικονική υποθετική ξεφτίλα σας , τα πράγματα έχουν πλέον επισήμως σοβαρέψει, στον πίνακα αναχωρήσεων η τιμημένη πτήση για την Πράγα έχει μόλις ακυρωθεί. Ωιμέ!!! Που να το ξέραμε οι καψεροί (σ.σ. τιμή και δόξα για τη συγκεκριμένη σοφιστεία στην συχωρεμένη τη γιαγιά μου την Αγγελική) ότι οι περιπέτειες μας μόλις είχαν ξεκινήσει...

Συνεχίζεται...

8 σχόλια:

  1. Χμμμ,μέχρι κι εγώ που το έζησα θέλω να δω τι θα γράψεις παρακάτω!:)
    Aπολαυστικότατος μωράκι, μου έφτιαξες τη διάθεση!
    Πάω να σε βάλω λινκ...
    Thank God, you are back!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πικος & Πικαινα;
    χαχαχαχαχαχα πολυ καλο!

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γειά σου Πίκο. Χάθηκες βρε σύ...
    Από όλο το post μια απορία έχω:
    Η "γκούλα" τί είναι;
    Υ.Γ: Ωραίο post..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ενεσούλα

    Να σαι καλά μωράκι, καιρό είχα να γράψω ο Απίκος αλλά με τέτοια αφορμή που μας έδωσε η ζωή δεν μπόρεσα να κρατηθώ χα,χα,χα!

    @Αντώνης

    Είναι γνωστό ότι τα καλά πράγματα έρχονται ανά δύο χε,χε,χε!

    @Kitsos Mitsos

    Όπως βλέπεις το δεύτερο μέρος έχει ήδη δημοσιευτεί, περιμένω εντυπώσεις:)

    @Anastasia

    To "Γκούλας" είναι τοπική σπεσιαλιτέ στην Τσεχία και την Ουγγαρία από όσο γνωρίζω. Κάτι σαν χυλός με κρέας αλλά δεν παίρνω κι όρκο γιατί βλέπεις... ΔΕΝ ΠΗΓΑ για να το δοκιμάσω:). Καλώς σε βρήκα πάλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έχω μείνει άναυδη με το συγγραφικό σου ταλέντο!!

    Περιγραφικός, γλαφυρός,εκεί που συγκινούμαι με τη ματαίωση του ταξιδιού, εκεί γελάω με την καρδιά μου, από τις ατάκες σου!!

    Πέραν του θαυμασμού μου, εύχομαι και στούς δυό σας ολόψυχα, τίποτα ξανά να μη σας ταλαιπωρήσει..τίποτα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Και κάτι ακόμα, το "γκούλας σούπ" είναι παραδοσιακό φαγητό της Ουγγαρίας, πολύ νόστιμο.

    Αποτελείται από κομμάτια βοδινού κρέατος με κρεμμυδάκι, σκόρδο, πολτό τομάτας και με κύριο χαρακτηριστικό του, την πάπρικα.

    Στην Ουγγαρία το σερβρίρουν σε βαθειά σουπιέρα, στη μέση του τραπεζιού και την βαθειά κουτάλα, για να πάιρνεις όσο θέλεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @magda

    Είχα πολύ καιρό να γράψω μιας και το μυαλό μου και η προσοχή μου είναι αλλού εδώ και καιρό. Απλά είναι κάτι που αναπόφευκτα θα έβγαινε πάλι στην επιφάνεια μιας και μου αρέσει. Ευχαριστώ για τα καλά λόγια και τις ευχές. Όσο για το "γκούλας" εγώ περιορίστηκα να ακούσω για αυτό, το πολυταξιδεμένο κορίτσι μου το έχει τιμήσει παλιότερα:).

    ΑπάντησηΔιαγραφή