Το κούφιο το κεφάλι μας - Σύμπαν, σημειώσατε Χ ...

Είναι κάτι ημέρες σαν τη σημερινή που θαρρείς και όλο το σύμπαν ασχολείται με την πάρτη σου. Δεν έχει τι να κάνει ρε παιδί μου και λέει "ας πρήξω λίγο εκείνο το αγαπημένο ζευγαράκι στο Ηράκλειο, να περάσει η ώρα βρε αδερφέ". Από το πρωί, ως ζευγάρι έχουμε περάσει τέτοια τρελά πάνω και κάτω, κυρίως σε ψυχολογικό επίπεδο, που μία πέφτει ο ένας ,μία τον ανεβάζει ο άλλος, και τούμπαλιν. Εκτός από πράγματα που δεν μπορούμε να επηρεάσουμε, η πλειοψηφία των προβληματισμών απαρτίζεται από το σύνολο των προσωπικών μας ανασφαλειών που μας έκαναν "ένα ομαδικό ντου" αυτό το βροχερό πρωινό της Τετάρτης. Το μενού είχε ποικιλία δεν μπορώ να πω, παράπονο δεν έχω: νεύρα, φωνές(όχι μεταξύ μας απαραίτητα), κλάματα, πτώση στο κρεβάτι, σήκωμα από το κρεβάτι, στιγμές σιωπής και στιγμές απλά... χαζές. Μία άκρα υπερβολή σε όλες μας τις αντιδράσεις που μας τσάκισε και μας άφησε εξαντλημένους.

Τώρα το μεσημέρι, ένα γλυκόπικρο χαμόγελο είναι ζωγραφισμένο στο προσωπό μας, αφού φάγαμε και ο κόσμος έγινε λίγο πιο ανεκτός μετά το πρωινό παραλήρημα...Ίσως κάτι τέτοια ξεσπάσματα χρειάζονται για εκτόνωση που και που, έτσι για να εκτιμήσει κάποιος καλύτερα τι έχει, τι πραγματικά χρειάζεται και να αλλάξει πιθανώς τακτική σε στόχους και προσδοκίες που μοιρολατρικά είχε υιοθετήσει. Η σημερινή μέρα ονομάζεται λοιπόν με δόξα και τιμή (και ολίγον βλακωδώς είναι η αλήθεια) "ημέρα ριζικής ανασυγκρότησης". Φυσικά έτσι την βαφτίζουμε μέχρι την επόμενη 'psycho day' αλλά ΟΚ, από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε... Α, ναι, αγαπητή πανσέληνο φώτισε και κανέναν αλλο σε παρακαλώ την επόμενη φορά που θα μας "τιμήσεις" με την παρουσία σου, εμάς μας υποχρέωσες...

Αυτα τα ότι να ναι για σήμερα, κι αύριο μέρα είναι, να είστε όλοι καλά!