PRO Evolution Soccer (known in Japan and the Americas as Winning Eleven and known in most non English-speaking Europe as PES) is a football (soccer) video game series developed by Konami (KCET). It is very popular in Europe [1].
O "έρωτας" ξεκίνησε πριν αρκετά χρόνια όταν δοκίμασα για πρώτη φορά να παίξω το Pro Evolution Soccer στο πρώτο Playstation. Είχα ακούσει τόσα για αυτό θυμάμαι. Ότι είναι "δύσκολο, θυμίζει πολύ το πραγματικό ποδόσφαιρο, θέλει χρόνο να το μάθεις και όταν σκοράρεις νιώθεις πραγματικά μια αίσθηση ικανοποίησης". Απηυδισμένος με τα τυποποιημένα γκολ του αντίπαλου δέους FIFA (σ.σ. Μποοοουυυυυυ...) είπα να δοκιμάσω ο gamer αυτό το καινούριο "φρούτο¨ στο χώρο του ηλεκτρονικού ποδοσφαίρου. Οι πρώτες εντυπώσεις αρνητικές... Χειρότερα γραφικά από το FIFA, δύσκολος έλεγχος της μπάλας, οι παίχτες να στρίβουν σαν τανκς και τα σουτ μου να έχουν καλύτερες πιθανότητες να πετύχουν κανά πουλί παρά να μπουν γκολ.Κι όμως, κάτι με γοήτευε με ένα περίεργο μαζοχιστικό τρόπο να επιμείνω, να δω γιατί τόσοι ποδοσφαιρόφιλοι ανα τόν κόσμο είχαν σαγηνευτεί από τα virtual θέλγητρα του εν λόγω βιντεοπαιχνιδιού. Και έτσι, επέμεινα...
Ήταν το μόνο "σχετικό" βιντεάκι που βρήκα με αυτό το "ανεβαστικό" τραγουδάκι:).
Να μαι τώρα το σωτήριον έτος 2009, να επιμένω να παίζω το Pro Evolution (την έκδοση 2009 συγκεκριμένα) στην κονσόλα Xbox360. Το Fifa έχει βελτιωθεί πάρα πολύ αλλά κάτι που μεγάλωσα και βαριέμαι να αλλάζω συνήθειες, κάτι η μοναδικότητα που προσεγγίζει το ποδόσφαιρο το PRO ,εξακολουθώ να είμαι πιστός φαν. Φυσικά με άλλες έννοιες στο μυαλό μου αυτή την περίοδο αλλά και με την σχέση μου, την "ροζ πανδαισία" του τίτλου , μια "δουλειά πλήρους απασχόλησης", το τάϊμινγκ του να παίξω PRO έχει εξελιχθεί σε μια μορφή τέχνης από μόνο του. Πρέπει να λείπει αν είναι δυνατόν η κοπέλα μου( σ.σ. αν και προς τιμήν της ποτέ δεν με έπρηξε για τις gaming συνηθειές μου, πώς να μην την λατρεύω λοιπόν χα,χα,χα), να είμαι σχετικά ξεκούραστος για να αποδώσω ο παίχτης στο μάξιμουμ και αν πετύχω on-line και τον αγαπημένο μου ξάδερφο ακόμα καλύτερα, να σμίξουμε τις PROμανίες μας! Σήμερα, Κυριακή, μετά από ενα μεγαλειώδες μεσημεριανό τραπέζι σε ένα φιλικό σπίτι και με την κοπέλα μου απούσα το απόγευμα λόγω δουλειάς (είναι νοσηλεύτρια) το πλάνο της ημέρας είχε εντυπωθεί στο μυαλό μου σαν τηλεγράφημα από κάποιον ανύπαρκτο PROμανή αποστολέα: "Επιστρέφω από τραπέζι ΣΤΟΠ. Κοιμάμαι δύο ώρες για να στρώσω επιδερμίδα και να μαι φρέσκος ΣΤΟΠ. Παίζω PRO μέχρι τελικής πτώσεως και βάλε ΣΤΟΠ. ", Έτσι κι έγινε και κατά το απογευματάκι ξεκίνησα να παίζω...
Ξεκίνησα λοιπόν να κατακτήσω τα εικονικά τρόπαια των ονείρων μου... Η βραδιά δεν θα εξελισσόταν ακριβώς έτσι, βέβαια:).
Στην αρχή έπαιξα με την virtual ομάδα μου στο πρωτάθλημα που συμμετέχω στο παιχνίδι offline, μέτα μπήκε ο ξάδερφος και του δώσαμε και κατάλαβει on-line (σ.σ. για ένα δύο ματσάκια βρε παιδιά έτσι για να ανάψουν τα αίματα) και ως κερασάκι στην τούρτα είπα να δοκιμάσω να παίξω οn-line με κάποιον άγνωστο για να μετρήσω τις δυνάμεις μου. Το παιχνίδι ξεκίνησε ,εγώ επέλεξα την Τσέλσι και αυτός την Μπαρτσελόνα. Το ματς ήταν δυνατό και εγώ χαμένος μέσα σε αυτό αγωνιζόμουν βλακωδώς μεν παθιασμένα δε, για ένα high score για μια Ιθάκη που θα έλεγε και ο Καβάφης αν ήταν gamer (σ.σ. αυτός έχασε χα,χα,χα...). Όπως και να έχει με το σκορ να είναι 3-1 υπέρ μου χτύπάει το ρημάδι το ασύρματο το τηλέφωνο. Εγώ απορροφημένος στο ματς δεν το σήκωσα και μιας και το να κάνεις παύση σε παιχνίδι που παίζεται on-line είναι λίγο προβληματικό , προσπάθησα να το αγνοήσω. Έλα ντε που ο "ασύρματος διάολος" συνέχισε να κουδουνίζει και να μου σπάει τα νεύρα!!! "Μα ποιος διάολο είναι τέτοια ώρα δεν σέβονται τίποτα πια!" (σ.σ. δύο φορές είπα διάολος ξημερώματα Μεγάλης Εβδομάδας... καλά το πάω ο χριστιανός χα,χα,χα) έκραξα με αγανάκτηση και σήκωσα το ασύρματο να απαντήσω. Πολύ αργά... ο καλών είχε παραδώσει πνέυμα και σταμάτησε να επιμένει.
Το καλό που σου θέλω να σκοράρεις αλλιώς θα σε στείλω να φέρνεις νερά στον πάγκο, ακους!:).
Σαν να μην έφτανε που ο άγνωστος τηλεφωνικός κανάγιας με έβγαλε για δευτερόλεπτα από τη virtual PRO μυσταγωγία μου, η στιγμιαία έλλειψη συγκέντρωσης από μέρους μου στο παιχνίδι είχε ως αποτέλεσμα ο on-line αντίπαλός μου να μειώσει σε 3-2 και το ματς να γίνει ντέρμπι. Αφού μουρμούρισα για λίγο με αυτή την εξέλιξη, ξαφνικά συνειδητοποίησα ποιος είχε πάρει τηλέφωνο... Η κοπέλα μου που μου είχε δώσει νωρίτερα τα κλειδιά της από το σπίτι, μόλις είχε γυρίσει από τη βάρδια της κουρασμένη και δεν μπορούσε να μπει μέσα(σ.σ. κοινώς την πουτσ... ΟΚ δεν θα το πω, αλλά το πιάσατε το υπονοούμενο μεγάλοι μεγάλοι χα,χα,χα). Πατώντας με μανία το κουμπί της παύσης έτρεξα προς την πόρτα αλλά ήταν ήδη πολύ αργά... Η ροζ πανδαισία μου είχε φτάσει μέχρι την εξώπορτα του σπιτιού με τη βοήθεια της αδερφής της, και με τη διάθεσή της εμφανώς "μη ροζ". Είχε όλα τα δίκια του κόσμου, μου μουρμούρισε με το γνωστό της χαριτωμένο ομολογουμένως τρόπο (σ.σ. εντάξει ρε παιδιά είμαι πολύ ερωτευμένος όλα "¨χαριτωμένα" τα βλέπω πάνω της, δώστε μου λίγο χρόνο θα "επανέλθω"... χα,χα,χα) και κατευθύνθηκε προς την κουζίνα. Αφού ψέλισα ένα απίστευτα νωχελικό "Συγνώμη κορίτσι μου έχεις δίκιο..." έφυγα σφαίρα για το Χbox360. Είχαμε κι ένα ματς να τελειώσουμε κυρία μου και δεν μου αρέσει να αφήνω μισές δουλειές... Περιττό να πω ότι ήμουν τσατισμένος ,τόσο που δεν άνοιξα εγκαίρως την πόρτα, όσο και με το γεγονός ότι μου έκοψαν την παρτίδα PRO στο κρισιμότερο σημείο της. Με αυτά και με αυτά ο αντίπαλος μου δεν είχε πραγματικά καμία ελπίδα. Το τελικό σκορ 5-2 υπέρ μου, μια πραγματική συντριβή για τον αντίπαλο. Είμαι σίγουρος ότι εκείνη τη στιγμή αν μπορούσα να τον δω θα τον έβλεπα να μοιρολογεί σε κάποια άκρη του διαδικτυακού κόσμου "για το κακό που τον βρήκε". Σαφώς ικανοποιημένος με τον εαυτό μου και με την PRO λιμπιντό μου στα ύψη, έσβησα το Xbox360 και κατευθύνθηκα προς το "αναβράζων" κορίτσι μου. Όπως θα έλεγε και η κοπέλα μου, εκεί μπήκα πλέον σε "πουστριλίτσες" mode μιας και άρχισα τις γλύκιες και τα χαδάκια να σώσω ότι σώζεται. Και που στε παιδιά, έπιασε:).
Έλα δε θέλω ηττοπάθεια στην ομάδα, ο τύπος έχασε το οn-line ματς και η καλή μου δεν μου κράτησε μούτρα. Συνολικά η βραδιά κρίνεται πετυχημένη λοιπόν χα,χα,χα!!!
Τελικά η ζωή είναι σαν τα βιντεοπαιχνίδια, μπορεί να χάνεις μερικές φορές αλλά ο επιμένων νικά ή τουλάχιστον έτσι θέλει να νομίζει...
Με αυτά τα λόγια που αποπνέουν την εμπειρία χρόνων στα γήπεδα του PRO σας αφήνω για σήμερα.
Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά και καλό Πάσχα να έχουμε!
Υ.Γ.1: Αυτό το ποστ το αφιερώνω στην Ενεσούλα μου. Λυπάμαι μωρό μου, μπορείς να βγάλεις τον άντρα από το PRO αλλά δεν μπορείς να βγάλεις το PRO από τον άντρα:).
Το μόνο φινάλε που θα μπορούσε να έχει αυτό το ποστ, δε νομίζετε;
Y.Γ.2: Τελικά με βάση το τραγούδι μόνο οι μπάφοι μου λείπουνε χα,χα,χα!!!
Ήταν το μόνο "σχετικό" βιντεάκι που βρήκα με αυτό το "ανεβαστικό" τραγουδάκι:).
Να μαι τώρα το σωτήριον έτος 2009, να επιμένω να παίζω το Pro Evolution (την έκδοση 2009 συγκεκριμένα) στην κονσόλα Xbox360. Το Fifa έχει βελτιωθεί πάρα πολύ αλλά κάτι που μεγάλωσα και βαριέμαι να αλλάζω συνήθειες, κάτι η μοναδικότητα που προσεγγίζει το ποδόσφαιρο το PRO ,εξακολουθώ να είμαι πιστός φαν. Φυσικά με άλλες έννοιες στο μυαλό μου αυτή την περίοδο αλλά και με την σχέση μου, την "ροζ πανδαισία" του τίτλου , μια "δουλειά πλήρους απασχόλησης", το τάϊμινγκ του να παίξω PRO έχει εξελιχθεί σε μια μορφή τέχνης από μόνο του. Πρέπει να λείπει αν είναι δυνατόν η κοπέλα μου( σ.σ. αν και προς τιμήν της ποτέ δεν με έπρηξε για τις gaming συνηθειές μου, πώς να μην την λατρεύω λοιπόν χα,χα,χα), να είμαι σχετικά ξεκούραστος για να αποδώσω ο παίχτης στο μάξιμουμ και αν πετύχω on-line και τον αγαπημένο μου ξάδερφο ακόμα καλύτερα, να σμίξουμε τις PROμανίες μας! Σήμερα, Κυριακή, μετά από ενα μεγαλειώδες μεσημεριανό τραπέζι σε ένα φιλικό σπίτι και με την κοπέλα μου απούσα το απόγευμα λόγω δουλειάς (είναι νοσηλεύτρια) το πλάνο της ημέρας είχε εντυπωθεί στο μυαλό μου σαν τηλεγράφημα από κάποιον ανύπαρκτο PROμανή αποστολέα: "Επιστρέφω από τραπέζι ΣΤΟΠ. Κοιμάμαι δύο ώρες για να στρώσω επιδερμίδα και να μαι φρέσκος ΣΤΟΠ. Παίζω PRO μέχρι τελικής πτώσεως και βάλε ΣΤΟΠ. ", Έτσι κι έγινε και κατά το απογευματάκι ξεκίνησα να παίζω...
Ξεκίνησα λοιπόν να κατακτήσω τα εικονικά τρόπαια των ονείρων μου... Η βραδιά δεν θα εξελισσόταν ακριβώς έτσι, βέβαια:).Στην αρχή έπαιξα με την virtual ομάδα μου στο πρωτάθλημα που συμμετέχω στο παιχνίδι offline, μέτα μπήκε ο ξάδερφος και του δώσαμε και κατάλαβει on-line (σ.σ. για ένα δύο ματσάκια βρε παιδιά έτσι για να ανάψουν τα αίματα) και ως κερασάκι στην τούρτα είπα να δοκιμάσω να παίξω οn-line με κάποιον άγνωστο για να μετρήσω τις δυνάμεις μου. Το παιχνίδι ξεκίνησε ,εγώ επέλεξα την Τσέλσι και αυτός την Μπαρτσελόνα. Το ματς ήταν δυνατό και εγώ χαμένος μέσα σε αυτό αγωνιζόμουν βλακωδώς μεν παθιασμένα δε, για ένα high score για μια Ιθάκη που θα έλεγε και ο Καβάφης αν ήταν gamer (σ.σ. αυτός έχασε χα,χα,χα...). Όπως και να έχει με το σκορ να είναι 3-1 υπέρ μου χτύπάει το ρημάδι το ασύρματο το τηλέφωνο. Εγώ απορροφημένος στο ματς δεν το σήκωσα και μιας και το να κάνεις παύση σε παιχνίδι που παίζεται on-line είναι λίγο προβληματικό , προσπάθησα να το αγνοήσω. Έλα ντε που ο "ασύρματος διάολος" συνέχισε να κουδουνίζει και να μου σπάει τα νεύρα!!! "Μα ποιος διάολο είναι τέτοια ώρα δεν σέβονται τίποτα πια!" (σ.σ. δύο φορές είπα διάολος ξημερώματα Μεγάλης Εβδομάδας... καλά το πάω ο χριστιανός χα,χα,χα) έκραξα με αγανάκτηση και σήκωσα το ασύρματο να απαντήσω. Πολύ αργά... ο καλών είχε παραδώσει πνέυμα και σταμάτησε να επιμένει.
Το καλό που σου θέλω να σκοράρεις αλλιώς θα σε στείλω να φέρνεις νερά στον πάγκο, ακους!:). Σαν να μην έφτανε που ο άγνωστος τηλεφωνικός κανάγιας με έβγαλε για δευτερόλεπτα από τη virtual PRO μυσταγωγία μου, η στιγμιαία έλλειψη συγκέντρωσης από μέρους μου στο παιχνίδι είχε ως αποτέλεσμα ο on-line αντίπαλός μου να μειώσει σε 3-2 και το ματς να γίνει ντέρμπι. Αφού μουρμούρισα για λίγο με αυτή την εξέλιξη, ξαφνικά συνειδητοποίησα ποιος είχε πάρει τηλέφωνο... Η κοπέλα μου που μου είχε δώσει νωρίτερα τα κλειδιά της από το σπίτι, μόλις είχε γυρίσει από τη βάρδια της κουρασμένη και δεν μπορούσε να μπει μέσα(σ.σ. κοινώς την πουτσ... ΟΚ δεν θα το πω, αλλά το πιάσατε το υπονοούμενο μεγάλοι μεγάλοι χα,χα,χα). Πατώντας με μανία το κουμπί της παύσης έτρεξα προς την πόρτα αλλά ήταν ήδη πολύ αργά... Η ροζ πανδαισία μου είχε φτάσει μέχρι την εξώπορτα του σπιτιού με τη βοήθεια της αδερφής της, και με τη διάθεσή της εμφανώς "μη ροζ". Είχε όλα τα δίκια του κόσμου, μου μουρμούρισε με το γνωστό της χαριτωμένο ομολογουμένως τρόπο (σ.σ. εντάξει ρε παιδιά είμαι πολύ ερωτευμένος όλα "¨χαριτωμένα" τα βλέπω πάνω της, δώστε μου λίγο χρόνο θα "επανέλθω"... χα,χα,χα) και κατευθύνθηκε προς την κουζίνα. Αφού ψέλισα ένα απίστευτα νωχελικό "Συγνώμη κορίτσι μου έχεις δίκιο..." έφυγα σφαίρα για το Χbox360. Είχαμε κι ένα ματς να τελειώσουμε κυρία μου και δεν μου αρέσει να αφήνω μισές δουλειές... Περιττό να πω ότι ήμουν τσατισμένος ,τόσο που δεν άνοιξα εγκαίρως την πόρτα, όσο και με το γεγονός ότι μου έκοψαν την παρτίδα PRO στο κρισιμότερο σημείο της. Με αυτά και με αυτά ο αντίπαλος μου δεν είχε πραγματικά καμία ελπίδα. Το τελικό σκορ 5-2 υπέρ μου, μια πραγματική συντριβή για τον αντίπαλο. Είμαι σίγουρος ότι εκείνη τη στιγμή αν μπορούσα να τον δω θα τον έβλεπα να μοιρολογεί σε κάποια άκρη του διαδικτυακού κόσμου "για το κακό που τον βρήκε". Σαφώς ικανοποιημένος με τον εαυτό μου και με την PRO λιμπιντό μου στα ύψη, έσβησα το Xbox360 και κατευθύνθηκα προς το "αναβράζων" κορίτσι μου. Όπως θα έλεγε και η κοπέλα μου, εκεί μπήκα πλέον σε "πουστριλίτσες" mode μιας και άρχισα τις γλύκιες και τα χαδάκια να σώσω ότι σώζεται. Και που στε παιδιά, έπιασε:).
Έλα δε θέλω ηττοπάθεια στην ομάδα, ο τύπος έχασε το οn-line ματς και η καλή μου δεν μου κράτησε μούτρα. Συνολικά η βραδιά κρίνεται πετυχημένη λοιπόν χα,χα,χα!!!Τελικά η ζωή είναι σαν τα βιντεοπαιχνίδια, μπορεί να χάνεις μερικές φορές αλλά ο επιμένων νικά ή τουλάχιστον έτσι θέλει να νομίζει...
Με αυτά τα λόγια που αποπνέουν την εμπειρία χρόνων στα γήπεδα του PRO σας αφήνω για σήμερα.
Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά και καλό Πάσχα να έχουμε!
Υ.Γ.1: Αυτό το ποστ το αφιερώνω στην Ενεσούλα μου. Λυπάμαι μωρό μου, μπορείς να βγάλεις τον άντρα από το PRO αλλά δεν μπορείς να βγάλεις το PRO από τον άντρα:).
Το μόνο φινάλε που θα μπορούσε να έχει αυτό το ποστ, δε νομίζετε;
Y.Γ.2: Τελικά με βάση το τραγούδι μόνο οι μπάφοι μου λείπουνε χα,χα,χα!!!
χαχαχαχαχα Εξαιρετικό το ποστ σου bro! Όντως το να κάνεις pause όταν παίζεις on-line το PES 09 είναι απ'τα σπαστικά του παιχνιδιού. Πρέπει: ή να βγει η μπάλα out/πλάγιο ή να βγει ο παίχτης offside ή να γίνει φαουλ/πέναλτυ.Αλλιώς pause ούτε στα όνειρά σου :Ρ. Φυσικά παίζει και το ενδεχόμενο να lagάρει το παιχνίδι τόσο ώστε να προλάβεις να κάνεις τη δουλειά σου, να φτιάξεις ένα φραπέ, να απαυτώσεις τη γυναίκα σου και μετά να συνεχίσεις από κει που lagαρε lol :). Φαντάζομαι η "ροζ πανδαισία" σου θα βλέπει αυτό το πόστ και είτε θα βλαστιμάει θυμούμενη το γεγονός ότι δεν απαντούσες στο τηλέφωνο είτε θα χαμογελάει θυμούμενη τις γλύκες που της έκανες μετά. Ας ελπίσουμε το δεύτερο χεχε. C ya on-line
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως, πληροφοριακά, τα τελευταία 2 χρόνια, έχει ανεβεί επίπεδο και το FIFA. H version του 08 θεωρείται καλύτερη από την αντίστοιχη του PES
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να κάνω;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗττήθηκα η ροζαλίντα!
@Mofo, ακόμα είμαι πολύ ερωτευμένη για να κρατήσω μούτρα, ίσως σε καμιά 10αριά χρόνια!
Τουλάχιστον έχεις χιούμορ μωρό μου και αυτό μπορεί να σώσει την κατάσταση, πολλές φορές!
Άσχετο:
Θα βάλεις κάτω τον ωραίο πισινούλη σου να μας πεις τις 5 αγαπημένες σου ταινίες;