"Tα κλεμμένα διαμάντια" by Πίκος Απίκος ("προπολεμική" έκδοση)

Καμιά φορά όταν σκαλίζεις κανένα συρτάρι από τα πολύ ακατάστατα έρχεσαι προ εκπλήξεων. Έχω ένα τέτοιο συρτάρι στο σπίτι μου το οποίο το λέω το "συρτάρι των αναμνήσεων". Ξέρω ότι αυτό ακούγεται αθεράπευτα ρομαντικό αλλά η ουσία του πράγματος είναι ότι εκεί μέσα "πετάω" πράγματα που ούτε θέλω ολοκληρωτικά να τα ξεφορτωθώ, αλλά ούτε και να πιάνουν άσκοπα χώρο στο σπίτι. Παλιές φωτογραφίες, συλλεκτικές κάρτες με τους ήρωες της Marvel Comics, κάτι αναμνηστικά από διάφορες αθλητικές και μη εκδηλώσεις του παρελθόντος βρίσκονται καταχωνιασμένα εκεί μέσα. Μια άπο αυτές τις μέρες άνοιξα το εν λόγω συρτάρι ψάχνοντας ένα έγγραφο που είχα φάει τον κόσμο να βρω. Ψαχουλεύοντας με μανία τον πάτο του συρταριού έπιασα ένα λεπτό πάκο χαρτιά, αποτελούμενο κυρίως από σελίδες τετραδίων (σ.σ. των κλασσικών μαθητικών μπλε). Μιας και ο γραπτός λόγος πάντα με ελκύει, παράτησα αυτό που έκανα και άρχισα να χαζεύω τα χαρτιά, περίεργος για το περιεχόμενό τους. Στην πλειοψηφία τους οι σελίδες αποτελούσαν δικές μουμονοσέλιδες εκθέσεις από κάποιες από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Υπήρχαν όμως και δύο σελίδες που είχαν το μέγεθος μεγάλου μπλοκ ζωγραφικής. Στην πρώτη από αυτές διάβασα τον τίτλο : "ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ" . Θαρρώ ότι αυτό ήταν το προσχέδιο μιας σχολικής εφημερίδας που σχεδίαζα να φτιαξω με τρεις φίλους μου και στην οποία ήμουν ένας από τους "συντάκτες". Ας αφήσω όμως τα γραπτά μου να "μιλήσουν" για μένα (σ.σ. Νόμπελ λογοτεχνίας σου ρχομαι!!!). Δεν έχω διορθώσει τίποτα - ούτε καν κάποιο ορθογραφικό λάθος αν αυτό υφίσταται - και παραθέτω το κείμενο αυτούσιο όπως το έγραψα ως ένα παιδί τρίτης με τετάρτης δημοτικού αν και δεν θυμάμαι για να μαι ειλικρινής. Για να δούμε τι θα δούμε λοιπόν :

ΣΕΡΛΟΚ ΧΟΛΜΣ

Μάλιστα ο αήττητος ντετέκτιβ επιστρέφει σε νέες περιπέτειες.

ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ

Eπιμέλεια : Χρήστος

Το τηλέφωνο χτύπησε, μα κανείς δεν ήταν μέσα. Ο δαιμόνιος ντετέκτιβ έλειπε. Το μεσημέρι λίγο μετά την επιστροφή του, ξεκίνησε για το αστυνομικό τμήμα. Πήρε το διαπλανητικό του αμάξι και ξεκίνησε. Συνάντησε την κυρία Βαρβέσα μια Αρειανή, τη χαιρέτησε.Τότε πρόσεξε πως όλες οι κυρίες δεν φόραγαν τα κοσμήματά τους. Έφτασε στο τμήμα παρκάρησε και μπήκε μέσα. Ο Βιδούλας ο Κρονιανός διευθυντής της αστυνομίας του ζήτησε να καθίσει. Καθώς κάπνιζε την πίπα του ο διευθυντής διηγόταν : "Σέρλοκ έχω μεγάλο πρόβλημα. Ο κόσμος με γέμισε μηνύσεις, επειδή λέει τα κοσμήματα εξαφανίζονται μυστηριωδώς. Μα τον Πλούτωνα έχω τρελαθεί, θα μου στρίψει. Μπορείς να το αναλαβεις;" Ο Σέρλοκ πήρε μια γερή ρουφηξιά και απάντησε ξερά: "Nαι". Βγήκε από το Τμήμα και τράβηξε ξαφνικά το ηλεκτροπίστολό του. Η ακτίνα χτύπησε ένα περαστικό με παραφουσκωμένες τσέπες. Το αδιάβροχο σκίστηκε και πετάχτηκαν κοσμήματα. Ο άνθρωπος συνελλήφθη. Ο διευθυντής είπε στον Σέρλοκ : "Είναι μεγάλη σπείρα".

Η συνέχεια στο επόμενο επεισόδιο...

Το μόνο που "αναρωτιέμαι" πλέον είναι αν πρέπει να συνεχίσω την ιστορία α,χα,χα,χα!!!

POST'S SPECIAL FEATURES

• Είχα ξεκινήσει να μεταφέρω στο μπλογκ αυτό το κείμενο που έγραψα σαν παιδί μαζί με τωρινά δικά μου χιουμοριστικά σχόλια, σε παρένθεση. Μετά από λίγο όμως συνειδητοποίησα ότι απλά... δεν τα χρειάζεται:).

• Αυτό όμως που ήταν πραγματικά απίστευτο και με άφησε με το στόμα ανοιχτό είναι ότι σε μία σελίδα που είχα ζωγραφίσει κάτι σκίτσα της κακιάς ώρας υπέγραφα ως εξής:

Για κοιτάξτε λίγο πιο προσεχτικά κάτω δεξιά...



Ω ναι, Πίκος Απίκος στις υπηρεσίες σας κυρίες και κύριοι, από τότε χα,χα,χα!!!

• "Στοιχειώδες αγαπητέ μου Γουότσον και τιμημένοι αναγνώστες αυτού του μπλογκ":).

Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά!