Ας γίνουμε επικίνδυνοι (*)...

(*) για την πνευματική σας υγεία, τι άλλο:).

Αν αυτός ο τίτλος δεν τράβηξε κόσμο στο σχεδόν εγκαταλελειμένο και ερημωμένο μου μπλογκ θα σκίσω τα πτυχία μου (σ.σ. όχχχχιιιι, ακούγεται να φωνάζει η παραζαλισμένη μάνα μου κάπου, κάπως, κάποτε). Δεν υπάρχει πλάνο για αυτό το ποστ, το οποίο εξυπηρετεί μόνο το σκοπό να αποδείξω ότι: 1) Δεν βλέπω τα ραδίκια ανάποδα ακόμα, οπότε υπάρχει ελπίδα για την ανθρωπότητα , 2) Το μπλογκ δεν πέθανε από "δημιουργική ασιτία" αλλά ζει και βασιλεύει, 3) Αφού διαβάζετε ακόμα αυτό το ελεεινό κείμενο και φτάσατε στο 3, έχω ακόμα κάποιους αναγνώστες στη μπλογκόσφαιρα ή μόλις έχασα και τους 2-3 που τσέκαραν που και που αν έγραφα κάτι .

Μπήκαμε λοιπόν στο φθινόπωρο και πριν τα πρωτοβρόχια στάξουν το μένος τους στην πλούσια κόμη μας (σ.σ. συγνώμη "ξεσκέπαστοι" αναγνώστες μου αλλά αφού το έχω το άφρο γιατί να μην το διαφημίσω) ανακοινώθηκαν εθνικές εκλογές. Δεν μπορώ να πω ότι σείστηκε και το "είναι" μου με αυτή την αποκάλυψη αλλά δεν είμαι και απαξιωτικός για το φαινόμενο "εκλογές". Πολλές φορές σαν παιδί και νέος ενήλικας καραδιασκέδαζα με το μπούγιο και τις υπερβολές της περιόδου αυτής. Τώρα πια ο Έλληνας δεν την πολυπαλεύει με τέτοιες φιέστες και φανφάρες και το πράγμα έχει γίνει (excusez moi) πιο "ντεκαυλέ" σε όλα τα επίπεδα, αλλά πάλι θα τη ρίξω τη ρημάδα την ψήφο τιμώντας τον θεσμό (σ.σ. give the man an Oscar, or not, χα,χα,χα). Γιατί, κακά τα ψέματα φίλοι μου, οι εκλογές για τον μέσο Έλληνα ψηφοφόρο είναι σαν τη συμμετοχή του Βύντρα σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα. Όσο φιλότιμος και να είναι, ξέρεις μέσα σου ότι στη διάρκεια του 90λεπτου θα την κάνει την μαλ... και θα πάρει στο λαιμό του την ομάδα. Α, ο λατρεμένος Λουκάς, τώρα και σε βελτιωμένη έκδοση που παίρνει στο λαιμό του και την Εθνική ομάδα, φταίει δεν φταίει...


O Έλληνας ψηφοφόρος πάντα βάζει 'αυτογκολ στα όνειρά του' με τις εκλογές ,αλλά τι να κάνουμε... Πάρτε 10 πραγματικά αυτογκολ για "παρηγοριά":).

Από την άλλη πλευρά σαν νέο παιδί κι εγώ, ψάχνομαι στα επαγγελματικά έχοντας μια προσωρινή καβάντζα που φιλοδοξώ να γίνει μόνιμη. Δυστυχώς, οι εκλογές επηρεάζουν τα πάντα και τα πάνε πίσω, αλλά ως ο φιλόδοξος ονειροπόλος βλάκας που είμαι πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά. Αλλιώς θα γίνω επαγγελματίας παίχτης στο PRO και η μάνα μου θα σκίσει μόνη της όλα μου τα πτυχία πριν αυτοπυρποληθεί ως άλλη Mπουμπουλίνα (σ.σ. το κανε αυτό δεν το κανε η λεγάμενη; Καταραμένη ιστορία της τρίτης δημοτικού έπρεπε να σε προσέχω περισσότερο, αλλά χάζευα τη Γιούλη στο μπροστινό θρανίο). Όπως κάθε Σεπτέμβριο, μετά την καλοκαιρινή κραιπάλη, η ζυγαριά μου παίζει άσχημο παιχνίδι και με φέρνει προ των υπέρβαρων ευθυνών μου. Πρέπει να χάσω βάρος γιατί αλλιώς ποιος θα βγάζει κάθετες πάσες στο Σισέ για να βάλει 50 γκολ φέτος (σ.σ. τελικά το πολύ PRO με έχει πειράξει στο κεφάλι...). Έθεσα λοιπόν βέτο στη συμβία να σταματήσει να φτιάχνει γλυκά για το επόμενο δίμηνο, το ψυγείο έχει μόνο τα απολύτως απαραίτητα και πρέπει επιτέλους να βρω ένα τρόπο γυμναστικής πιο "παραγωγικό" από το να πατάω τα κουμπιά στο χειριστήριο του XBox360 χυμένος στην πολυθρόνα μου. Περιμένετε εξελίξεις στο θέμα αυτό κι ένα σχετικό ποστ σε κανα τρίμηνο, όταν εγώ και τα -όχι και τόσο παλιά- παντελόνια μου φιλοδοξώ να ξανασυσφίξουμε τις σχέσεις μας, μιας και θα ξαναχωράω σε κάποια από αυτά.

Έλα χοντρούλη σήκω από τον καναπέ σου επιτέλους...:).

Κατά τα άλλα ηρεμία τάξης και ασφάλεια στον πλανήτη Πίκος Απίκος , τον άρχοντα των 3 εναπομείναντων ελληνικών μπλογκς. Την υγεία μας την έχουμε και δεν έχω θέσει σε καραντίνα το σπίτι λόγω έξαρσης της νέας γρίπης. Ή για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, της γρίπης όπως την αγαπήσαμε τόσα χρόνια, με τα ίδια συμπώματα, την ίδια θνητότητα και απλά μεγαλύτερη μεταδοτικότητα που όμως δεν οδηγεί σε τεζάρισμα αρκεί κάποιος να μείνει στο σπιτάκι του με υψηλό πυρετό και να μη γυρνάει σαν άλλος Ξανθόπουλος στις ρούγες και στις γειτονιές κλαίγοντας τη μάνα τους μέσω 1188... κάτι. Δυστυχ'ως, τα μίντια μας λένε κάτι και πάμε και χορεύουμε "μπρεϊκ δανς" (σ.σ. όπως θα έλεγε και η ελεεινή διαφήμιση της κάρτας "Δαϊνάμικ") στο ρυθμό τους σ'αυτή τη χώρα. Μην παρασύρεστε από την τρομολαγνεία των καναλιών και το απλανές βλέμμα της μούμ... της Τρέμη εννοώ. Ζω με νοσηλεύτρια της εντατικής που πρακτικά ζει και δουλεύει με τον ιό και ακόμα δεν έχω τρία κεφάλια και πέντε αυτιά (σ.σ. φυσικά ποτέ δεν είναι αργά για νέες εμπειρίες αλλά προς το παρόν λέω να μείνω ως έχω).

Σύντομα σε ένα κινηματογράφο κοντά σας!!! Αυτές είναι υπερπαραγωγές, χαμός γίνεται παγκοσμίως για το φαινόμενο "Swine - Fu" : ).

Και με αυτά τα "σοφά λόγια" άκρατης βλακείας και αμπελοφιλοσοφίας(σ.σ. Έλληνας φανατικός γαρ) σας αφήνω.


I'll be back:).

Να είστε όλοι καλά!