Η εκδίκηση του gamer... (Μέρος τρίτο: Παίξτε πειραματόζωα, παίξτε μουχαχαχα!!!)

Από το ημερολόγιο του τρελοεπιστήμονα του gaming (και όχι μόνο) Πίκου Απίκου:

"2 Ιανουαρίου 2009/ Ώρα 6.30 μ.μ : Είμαι ο Πίκος Απίκος και το μεγάλο gaming πείραμα είναι έτοιμο να ξεκινήσει. Οι συνθήκες είναι ιδανικές για gaming (σ.σ. όπως πάντα άλλωστε), το Wii και το Wii board συνδεδεμένα και το μόνο που απομένει είναι να προσέλθουν τα "πειραματόζωα" γνωστά και ως non-gamers (NGs). Επειδή πρόκειται για απρόβλεπτους χαρακτήρες γνωστούς και ως μεγάλους "γιωτόμπαλους" (σ.σ. καταραμένη φανταρική καφρίλα άσε με ήσυχο!!!) καμία πρόβλεψη ως προς τις αντιδράσεις τους δεν μπορεί να γίνει αυτή τη στιγμή. Ελπίζω οι θεοί του gaming να δεήσουν ώστε να προσηλυτιστούν όλοι οι εμπλεκόμενοι στον ιερό στόχο του μεγαλύτερου high score σε όλα τα παιχνίδια. Αυτά για την ώρα, πάω να τσιμπήσω κάτι γιατί ακόμα και μια ευφυία πρέπει να τουλουμιάσει και επιστρέφω με τις επόμενες παρατηρήσεις μου. Απίκος τέλος..."

"2 Ιανουαρίου 2009/ Ώρα 7.00 μ.μ: To πρώτο πειραματόζωο γένους θηλυκού(σ.σ. κωδικός: ζουμερή χουζουρλού) έχει προσέλθει στον χώρο και χώνεται στην πρώτη πολυθρόνα που βρήκε μπροστά του. Με ένα ύφος ανάμεσα στην αδιαφορία, στον σαρκασμό, στην βαρεμάρα και στην περιέργεια ρωτάει την βοηθό μου Ενεσούλα "Τι είναι το Wii;". Η Ενεσούλα τινάζει τις κόκκινες μπούκλες της και απαντάει "Θα δεις..." κοιτάζοντας με νόημα τον επιστήμονα Απίκο. Το πειραματόζωο δείχνει βαριεστημένο. Η πρώτη επαφή με το Wii θα είναι μέσω ενός καρτουνίστικου ραλακίου όπου ο παίχτης κρατάει το χειριστήριο οριζόντια και το στρίβει για να στρίψει το αυτοκίνητο που ελέγχει. Στην πρώτη προσπάθεια του πειραματόζωου διακρίνω μια ελεγχόμενη ικανοποίηση "ότι τα καταφέρνει", όχι αρκετή για να κρατήσει το ενδιαφέρον του για πολύ πάντως. Πρέπει να επισπεύσω το πρόγραμμα αλλιώς το πείραμα θα πάει στράφι πριν καν ξεκινήσει..."

Αυτή την εικόνα ήθελα να αντικρίσω στο τέλος της βραδιάς... Άραγε θα τα κατάφερνα ή οι ελπίδες μου για τη γέννηση μιας καινούριας γενιάς casual gamers θα έμενε απλά ένα ανεκπλήρωτο χαζό όνειρο. H συνέχεια επί της οθόνης...:).

"2 Ιανουαρίου 2009/ Ώρα 7.30 μ.μ. : To δεύτερο πειραματόζωο γένους αρσενικού (σ.σ. κωδικός: φαλακρός ροκάμπιλας) μόλις έχει εισέλθει στο εργαστήριο. Καιρός να τεστάρω την θεωρία μου ως προς την ευεργετική επίδραση του ανταγωνισμού ως διεγερτικό των gamers. Δίνω ένα χειριστήριο στο φαλακρό ροκάμπιλα και μετά από τις απαραίτητες διευκρινίσεις των βάζω να παίξει ένα διπλό ραλάκι με την ζουμερή χουζουρλού. Κατά τη διάρκεια της κούρσας, τούς τσιγκλάω για να πορωθούν λιγάκι και αυτοί σαν καλοί "ψαράδες" (σ.σ. άντε πάλι αυτή η καφρίλα του στρατού νισάφι πια!) τσιμπάνε!!! Το ζευγάρι των πειραματόζωων αρχίζει να ενθουσιάζεται, συγκρατημένα μεν, αλλά ενθουσιάζεται. Εκστασιασμένος από το ως τώρα αποτέλεσμα, τούς παροτρύνω να παίξουν μία-δύο παρτίδες ακόμα στο ραλάκι. Το σατανικό μου μυαλό (σ.σ. λέγε με ΜΟΥΧΑΧΑΧΑ!!!) παίρνει στροφές σαν διαολεμένο. Η βοηθός μου Ενεσούλα κατεβάζει ένα σοκολατοειδές αυτάρεσκα και μου χαμογελάει. Πλέον έχουν μπει όλα στο "σωστό" δρόμο, μένει να έρθει το τρίτο πειραματόζωο (κωδικός:λατρεμένος πιγκουϊνος) για να περάσει το πείραμα στην πραγματικά ενδιαφέρουσα φάση του..."

"2 Ιανουαρίου 2009/ Ώρα 8.15 μ.μ : Μόλις αφίχθει και ο λατρεμένος πιγκουϊνος οπότε μπορούμε να περάσουμε στην φάση που αποκαλώ "Κούνα το κορμάκι σου τεμπέλη" (σ.σ. πολύ επιστημονικό ομολογουμένως χα,χα,χα). Το ζευγάρι των δύο πρώτων πειραματόζωων έχει κορεστεί από την εμπειρία του ραλακίου και είναι έτοιμο να τα παρατήσει. Δεν ξέρουν όμως ότι η gaming μοίρα τους υπαγορεύει άλλα, για απόψε και ίσως και για περισσότερο... Από το μανίκι της επιστημονικής μου ποδιάς(σ.σ. το τσαντάκι του Sport Billy το πρόλαβε άλλος στο E-Bay βλέπετε) "βγάζω" το Wii board και δηλώνω αθώα: "Τι λέτε να ρίξουμε μια ματιά και σε αυτό το γκατζετάκι;". Tα τρία πειραματόζωα συσπειρώνονται γύρω από το board και το περιεργάζονται με βλέμμα γεμάτο περιέργεια. "Κάπως έτσι πρέπει να αντέδρασε και ο πρωτόγονος προ-προ μπάρμπας μας όταν πρωτοείδε τη φωτιά..." σκέφτομαι και αρχίζω να ετοιμάζω το Wii board για δράση με το "παιχνίδι" Wii Fit. Mε την άκρη του ματιού βλέπω την Ενεσούλα μου, να χαμογελάει σατανικά τρίβοντας τα χέρια της ανυπόμονα. Χαμογελάω ένα κλικ πιο σατανικά (σ.σ. το χω, το χω) και ξεκινάω το παιχνίδι..."


Έτσι για να πάρετε μια ιδέα πως λειτουργεί το γκατζετάκι:).


"2 Ιανουαρίου 2009/ Ώρα 8:45 μ.μ. : Τα πρωτόγονα μάτια των NGs προσαρμόζονται ακόμα στη λάμψη του νέου γκάτζετ. Καλή στιγμή να τους εξηγήσω μερικά πραγματάκια για το πως δουλεύει. Το πρώτο παιχνίδι που δοκιμάζουμε είναι το χουλα χουπ και η Ενεσούλα μου κάνει ένα μικρό βήμα στο σαλόνι κι ένα μεγάλο βήμα για την non-gaming ανθρωπότητα ανεβαίνοντας στο Wii board. Aμέσως μετά αρχίζει να "κωλοχτυπιέται" (σ.σ. αυτή η " θα μας φάει σήμερα χα,χα,χα) πάνω στο board με τις κόκκινες μπούκλες της να ανεμίζουν σαν τρελές (σ.σ. μμμ, σέξι ...). Η ζουμερή χουζουρλού παίρνει σειρά και κωλοχτυπιέται κι εκείνη με μανία (σ.σ. το χει το σόι φαίνεται...) για να κάνει το μεγαλύτερο high score. Τα δύο άλλα πειραματόζωα δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Καιρός να περάσουμε στο παιχνίδι ισορροπίας με τις μπίλιες. Κινείς το κορμάκι σου πάνω στο Wii board και οι κινήσεις σου αντιστοιχούν στην κίνηση ενός επιπέδου με τρύπες, στις οποίες πρέπει να βάλεις μπίλιες δίνοντας του κλίση με το σώμα σου. Μετά από μια δοκιμαστική παρτίδα για το κάθε πειραματόζωο βλέπω στο βλέμμα τους αυτό που ήθελα: Την λάμψη της gaming παράνοιας.! Τους έχω πια και δεν υπάρχει δρόμος διαφυγής...".

"2 Ιανουαρίου 2009/ Ώρα 9.45 μ.μ. : Μετά από αλλεπάλληλες παρτίδες σε διάφορα παιχνίδια διακρίνω στα μάτια των πειραματόζωων την γλυκιά μανία του εθισμού. Θέλουν να συνεχίσουν να παίζουν λικνίζοντας το κορμί τους πάνω στο Wii board καθένας με το δικό του μοναδικό στυλ. Η χουζουρλού πιο ναζιάρικα, ο ροκάμπιλας νευρικά σαν μανιακός κλώνος του Elvis, o πιγκουϊνος μηχανικά με τα χεράκια του κολλημένα στο πλάι (σ.σ. αν τον έκαναν ταινία θα λεγόταν Lazy feet). Εγώ και το κορίτσι μου έχουμε αρχίσει να γελάμε μανιακά καθισμένοι στον καναπέ του σπιτιού. Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμέναμε τέτοια ανταπόκριση στο μικρό μας πείραμα και σίγουρα όχι τέτοιες "καταπληκτικές χορογραφίες" πάνω στο Wii board από τους εμπλεκόμενους. Για μια στιγμή πάω στην κουζίνα σηκώνω τα χέρια στον ουρανό και βροντοφωνάζω σαν άλλος Dr. Frankestein : " It's alive, it's alive!!! Casual gamer is alive!!!".

Οι ορδές των casual gamers είναι πια πέρα από κάθε έλεγχο μυημένες σε ένα virtual κόσμο γεμάτο fun!!!

"2 Ιανουαρίου 2009/ Ώρα 10.30 μ.μ. : Η ώρα έχει περάσει και τα πειραματόζωα δεν λένε να ξεκουμπιστούν από το σπίτι. Ξέρετε παιδιά έχουμε και άλλες αθλοπαιδιές να κάνουμε πέρα από το Wii. Ρε μπας και να κλείσω το γενικό διακόπτη... Μα για μια στιγμή, σαν να διάβασαν τη σκέψη μου, παρατηρώ τα πειραματόζωά να σωριάζονται αποκαμωμένα στον καναπέ και τις πολυθρόνες του σαλονιού. Μάλλον οι κανόνες του Savoir vivre πρυτάνευσαν και συνειδητοποιούν ότι πρέπει να την κάνουν σιγά σιγά. Μας αποχαιρετούν, βγαίνουν από το σπίτι. Ο ροκάμπιλας εκλιπαρεί για μια τελευταία προσπάθεια στις μπίλιες να σπάσει το ρεκόρ του. Πολύ αργά, το μόνο που θα καταφέρει είναι να γνωριστεί καλύτερα με την εξώπορτα που μόλις έκλεισε στα μούτρα του. Φιου!!! Το πείραμα στέφθηκε από επιτυχία αν και παρολίγο το πράγμα να ξεφύγει από τον έλεγχο μου..."


"2 Ιανουαρίου 2009/ Ώρα 11.45 μ.μ : Πέφτω για ύπνο με το κορίτσι μου. Η καλύτερη στιγμή μιας υπέροχης ημέρας γεμάτης γέλιο και παιχνίδι. Λίγο πριν παραδοθώ στην αγκαλιά του Μορφέα ανοίγω τα μάτια μου. Μέσα μου γελάω με ένα γέλιο τρελό, παρανοϊκό που θαρρείς το κρατούσα μέσα μου για μια περίσταση σαν αυτή. Οι παραδοσιακοί gamers όπως κι εγώ δικαιωθήκαμε.Eίμαστε εκεί που είστε εσείς τώρα, καιρό πριν... Δεν είμαστε τίποτα παρανοϊκοί τυπάδες που όλοι μας κοιτούσαν σαν τρελούς όταν ασχολούμαστε με games με τις ώρες ακόμα και ως -άκουσον άκουσον- ενήλικοι. Δεν ζούμε σε σπηλιές και ξέρουμε να ζούμε και την υπόλοιπη ζωή μας στο maximum πέρα από τα pixels των παιχνιδιών. Αυτό δεν ήταν ένα απλό πείραμα ήταν η γέννηση του casual gamer.Kαλωσήρθατε στον κόσμο της ηλεκτρονικής διασκέδασης "άπιστοι" NGs, το virtual μέλλον σας κρύβει πολλές εκπλήξεις".

Σβήνω το φως, φιλαώ το κορίτσι μου για καληνύχτα και με ένα ηλίθιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο προσωπό μου κλείνω τα μάτια μου να κοιμηθώ. Η εκδίκηση του gamer μόλις έχει συντελεστεί...

Tα Wii ζόμπι είναι πια ανάμεσά μας...

Ελπίζω να γελάσατε, να είστε όλοι καλά!