The σιρόπι chronicles: Καημένη Ελληνική γλώσσα τι σου 'μελε να πάθεις...

Αυτό δεν είναι ένα ποστ για άτομα με περίεργες προφορές και ιδιώματα που συνάντησα στο χωνευτήρι της Ελληνικής στρατιωτικής ζωής. Δε λέω βέβαια.... Αυτή η ρημάδα η θητεία με έφερε σε επαφή με "αξάν" που σπάνε κόκαλα και εκφράσεις πιο "εκρηκτικές" από τα βλήματα των όπλων μας.Παρ' όλα αυτά ο Πίκος Απίκος επιβιώνει αξιοπρεπέστατα μέσα σε αυτόν τον "κυκεώνα" γλωσσικών μαργαριταριών που αντιμετωπίζει καθημερινά (σ.σ. Έγραψα τη λέξη "κυκεώνας"...ουάου...I'm not braindead just yet, χαχαχα). Μετά από αυτό το ανούσιο παραλήρημα του γράφοντος που, όπως και να έχει, δοκίμασε τις αντοχές των όποιων αναγνωστών του (σ.σ. Ζέστη καταραμένη παιδιά...Τι περιμένατε; Κυκλοφορούμε μέσα στις τριαντάρες Κελσίου ντυμένοι με την "ελίτ" των καραβόπανων...) ας περάσουμε στο θέμα μας.

Όσοι περιμένατε ένα μάθημα σωστών ελληνικών από ένα trendy δάσκαλο ατυχήσατε...Λεκτικές "βαρβαρότητες" εν όψει και όποιος αντέξει:).

Το "κακό" ξεκίνησε όταν μπήκε εκείνη στη ζωή μου... Aν και στην αρχή επικοινωνούσαμε, ο Πίκος και η Πίκα του, με νορμάλ εκφράσεις του ελληνικού λεξιλογίου που τιμούν τη δημοτική και την καθιέρωσή της, το πράγμα γρήγορα άλλαξε... Στη ζωή μας μπήκαν σαν σίφουνας τα υποκοριστικά, οι κομμένες λέξεις και γενικώς η επικοινωνία με το έτερον ήμισυ πέρασε σε άλλο επίπεδο (σ.σ. Ποτέ δεν είπα σε επίπεδο ανώτερο του προηγούμενου, έτσι...χαχαχα).Ξαφνικά, ένα ολόκληρο λεξιλόγιο, αποκλειστικά "δικό μας", δημιουργήθηκε από το πουθενά."Λέξεις" όπως: "βουπ βουπ", "γούτσου γούτσου", "λίνι", "μωό", "κοΐτσι" και άλλα τέτοια εισέβαλλαν στην καθημερινότητά μας ανεβάζοντας τον "σόρολοπ factor" σε δυσθεώρητα ύψη στην "ρομ-κωμική" κλίμακα. Τόσο σιρόπι, εμείς και τα γλυκά του κουταλιού ένα πράγμα:) .

Πολύ σιρόπι βρε παιδί μου... μα δηλαδή έλεος... δεν κρατάμε ούτε τα προσχήματα πια το ζευγάρι... Πείνα καταραμένη γενικώς:).


Και καλά εμείς, τα δυό ερωτευμενάκια μέχρι τελικής πτώσεως εις την ν. Δικό μας το γήπεδο της σχέσης, δική μας και η μπάλα για να ντριμπλάρουμε ως άλλοι Κριστιάνο Ρονάλντο τα "βαρετά" (πλην νορμάλ, χαχαχα) στερεότυπα της ελληνικής γλώσσας. Οι "τρίτοι" τι φταίνε, μου λες; Για παράδειγμα, η αδερφή της ροζ πανδαισίας που έχω την τιμή ν' αποκαλώ σύντροφό μου (σ.σ. Και όχι, δεν είμαστε μέλη του Κ.Κ.Ε., δεν κάνουμε τέτοια "συναρπαστικά" πράγματα ως ζευγάρι...). Η εν λόγω αδερφή άνευ χαρτοφυλακίου και με ουδεμία σχέση με το πρόσφατο "αδερφομάνι"της Τήλου, έχει ιδιότυπες αντιδράσεις στα λεκτικά ατοπήματα και τη συγκεκριμένη συμπεριφορά του ερμαφρόδιτου "τέρατος" που λέγεται "Πικενεσούλα". Με άκρως ιατρικούς όρους το λες και αλλεργία. Αλήθεια σας λέω!!! Μόλις το μπαράζ των σιροπιαστών στιχομυθιών του ζευγαριού αρχίζει, η "sister of no mercy" ξεκινά ν' ανεβάζει στροφές και το μάτι της περνά σε "μη χέσω..." mode. Αυτό είναι κάτι το παροδικό βέβαια και απλά ο προπομπός του επερχόμενου "μην ξεράσω" mode. Αν και φαν των γλυκών, γενικώς, μάλλον τα σιροπιαστά δεν είναι το φόρτε της, δε μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς (σ.σ. Παρεπιπτόντως, μόλις υπέγραψα τη θανατική μου καταδίκη, αλλά, όπως έλεγαν και οι Queen: "who wants to live forever", χαχαχα).

Aδερφή Μάρίνα και λοιπές "αντιδραστικές δυνάμεις" δείξτε οίκτο στις ακρότητες ενός βαριά ερωτοχτυπημένου φαντάρου και της ροζέ αποχρώσεων νοσηλεύτριας της καρδιάς του. Η "ασθένεια" είναι ανίατη η ρημάδα:).

Μεταξύ μας τώρα, καταλαβαίνω απόλυτα ότι ένας "τρίτος" ανεβάζει ζάχαρο - στα όρια διαβητικού κώματος, - για να μην κάνουμε και μισές δουλειές όταν υπερβάλλουμε - όταν ένα βαθιά ερωτευμένο ζευγάρι επικοινωνεί με τη δική του "άθλια" προσωπική αργκό, γράφοντας οποιοδήποτε καθωσπρεπισμό στα παλαιότερα των υποδημάτων του. Συνειδητοποιώ ότι μιλάω και ενεργώ όπως ποτέ πριν στη ζωή μου και το "pink overdose" κορίτσι μου βρίσκεται στην ίδια ακριβώς κατάσταση... Ευτυχώς!!! Αλλιώς θα κυκλοφορούσα με μια χάρτινη σακούλα στο κεφάλι, για να κρύψω τη "δήθεν" ντροπή μου για το μονόπλευρο του πράγματος. Και ας μη μιλήσουμε για το ότι δεν τηρώ τίποτα από τον must δωδεκάλογο του "ιδανικού" - και καλά - άντρα των life style περιοδικών με τους αγαμ*, ξερόλες συντάκτες.

Έτσι που λέτε παιδιά, δηλώνω "guilty as charged" και συνεχίζω ακάθεκτος το "ερωτοχτυπημένο" μου οδοιπορικό, παρέα με το πάντα χαμογελαστό κορίτσι μου!

Υ.Γ.1: Αδερφή Μαρίνα υπομονή!!! Καψούρα είναι (δεν) θα περάσει:)
Υ.Γ.2: Καθόλου άσχημα για κάποιον με 3 ώρες ύπνο, ε; χα,χα,χα!!!

Μέχρι την επόμενη φορά, να είστε όλοι καλά!!!