Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Tελικά αυτός ο λογαριασμός του ΟΤΕ δεν παλεύεται...

Eίπα να προστατευτώ από τις χρεώσεις αλλά μάταια...:).

Όπως κάθε δίμηνο ήρθε και τώρα η "λυπητερή" από τον ΟΤΕ... Με βλέμμα αγριεμένο και χέρι τρεμάμενο από συγκίνηση έσκισα το φακελάκι για να αποκαλύψω το λιτό σε εμφάνιση πριν περιεκτικότατο (ωιμέ!) χαρτί του λογαριασμού. Ήμουν αποφασισμένος αυτή τη φορά να αναλύσω τις χρεώσεις μέχρι τελικής πτώσεως και να δω πως διάολο χρεώνουν από 100 διαφορετικές μεριές το ίντερνετ και γιατί τα νουμεράκια που αναγράφονται είναι "τόσο" διαφορετικά από αυτά που διαφημίζουν. Καημό το χω βρε παιδιά, να μου πουν χρέωση για ίντερνετ 22 ευρώ και να το δω το νουμεράκι γραμμένο στο χαρτί. Ας είναι και με γραμματοσειρά μεγέθους 4!!! Αλλά αυτά είναι όνειρα θερινής νυκτός...



Ένα "παιδί" μετράει τις χρεώσεις...:).

Aς αναλύσουμε όμως αυτή την τραγωδία για την τσέπη μας με λόγια απλά και κατανοητά που θα έκαναν τον μεσιέ Όλι Ρεν(σ.σ. πoυ ως γνωστόν "δε θα μας πάρει τα Καγιέν") να σκίσει τα όποια πτυχία του (σ.σ. άσε Όλι "παλιόφιλε", έχουμε μπόλικα από δαύτα εδώ και είμαστε έτοιμοι να τα σκίσουμε ή να τυλίξουμε μ'αυτά κανένα κοψίδι πάνω στο τσακίρ κέφι). Ξεκινάμε με τις χρεώσεις για τηλέφωνο, οι οποίες προς μεγάλη μου έκπληξη είναι μεν απλές και κατανοητές για το απλό "αμάθευτο" στα μαθηματικά δευτεροδεσμίτικο μυαλό μου, αποτελούν δε μόλις το 1/4 του συνολικού ποσού του λογαριασμού (σ.σ. μας κακομαθαίνετε κύριε ΟΤΕ, εσείς και ο πρέσβης της διαφήμισης, είμαι και σε δίαιτα). Μάλιστα, καλά ξεκινήσαμε, ο κύριος λόγος που υπάρχει ο ΟΤΕ, το τηλέφωνο, είναι μια κουτσουλιά στο λογαριασμό, μια απομακρυσμένη βραχονησίδα σε μια θάλασσα από νούμερα και kinky χρεώσεις. Α, ρε λογαριασμέ τηλεφώνου κατάντησες σαν το Καστελόριζο, υπέροχο και γραφικό αλλά τόσο αποκομμένο από την σύγχρονη πραγματικότητα.


Να και μια τζουρίτσα Καστελόριζο, πλησιάζει και καλοκαιράκι, παρασύρθηκα ο χριστιανός και βγήκα εκτός θέματος (αν υπάρχει τέτοιο πράγμα σε αυτό το ποστ χα,χα,χα).

Αφού έκανα ένα πιτ στοπ για μια γουλιά φραπέ, να πάρω κουράγιο ο νεοέλληνας για τη συνέχεια, κατέβηκα στην "εμπόλεμη ζώνη" του λογαριασμού. Αν ήταν πρόγραμμα για την τηλεόραση θα ήταν σίγουρα ακατάλληλο για ανηλίκους (σ.σ. αν κι εμείς οι "ντεμέκ" ενήλικες δεν θα την παλεύαμε και πολύ καλύτερα χα,χα,χα). Έχουμε και λέμε λοιπόν... To κομμάτι αυτό του λογαριασμού αποτελείται από 6 διαφορετικές χρεώσεις, με 6 φορές τον ίδιο ΦΠΑ τυπωμένο, και κάθε χρέωση να έχει τουλάχιστον ένα 6άρι ή κάποιον άλλο συνδυασμό που βγάζει 6. Έχουμε λοιπόν 666... Τυχαίο; ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ! Με βάση την αναλυτική κατάσταση του "σατανικού" πραγματικά αυτού λογαριασμού, χρεώνομαι από τον ΟΤΕ, για: 1) να μη χάνω καμία κλήση, 2) αναδρομικά, 3) ADSL OTE, 4) πάλι αναδρομικά, 5) για ΟnDSL Home και για 6) βασικά τέλη. Με μια πρώτη ματιά το νούμερο 1 δεν καταλαβαίνω τι είναι, το 2 και το 4 είναι αδερφάκια που τα χουν σπάσει για κληρονομικά και δεν μιλιούνται, το 3 και το 5 είναι μάλλον το ίδιο αλλά το 3 είναι η έκδοση με τις ζάντες αλουμινίου και το δερμάτινο σαλόνι γιατί είναι αρκετά πιο ακριβό και το 6 είναι για να κλείσουμε τις χρεώσεις με ένα -δυστυχώς- πολύ grand finale... Σύνολο 77 euros. Κι ότι καταλάβατε, κατάλαβα... Ανάθεμα κι αν ξέρω ποιο νούμερο αντιστοιχεί σε τι... Παρόλο που γμτ, τον 'μέσο νου' έστω, θέλω να πιστεύω ότι τον έχω.

Ιδού η ρίζα του "κακού", ένας λογαριασμός βγαλμένος από τα "καζάνια του Πανκακότατου", με πολύ "θερμές χρεώσεις", αχ κάηκα:).

Πλησιάζουμε πλέον προς το τέλος του λογαριασμού κι ένα "δροσερό αεράκι" από μικρόποσά που αφαιρούνται για τον α) ή β) λόγο, φύσηξε το ιδρωμένο πρόσωπό μου. "Καλά το πάει ο ποιητής" σκέφτομαι, "δώσε μου να βλέπω μείον του Αιγόκερου λεβεντοΟΤΕ μου κι εγώ αιώνιος σκλάβος σου θα μείνω, χαλάλι", καταλήγει ο λογισμός μου. Κι εκεί που πάει να ανεβεί το ηθικό μου και να κάνω έξοδο από το λογαριασμό - τουλάχιστον με "άλμα Μελισσανίδη" από την έστω μικρή ανακούφιση - έρχεται ο κύριος ΦΠΑς και μου τραβάει το αυτί. "Ποιος είναι αυτός ο ΦΠΑς, δεν τον ξέρω, δεν τον πληρώνω" σκέφτομαι, αλλά αυτός από ότι φαίνεται με παρακολουθεί καιρό ο μπαγάσας και με "κερνάει" κι ένα 20άρικο να χω να πορεύομαι! Αποκαμωμένος πλέον φτάνω στην τελική χρέωση για το δίμηνο, η οποία είναι φυσικά τριψήφια γιατί οι Ελληνάρες είμαστε extra large και έχουμε ΚΑΙ την τηλεπικοινωνία που μας αξίζει.

Μία είναι η ουσία...:)

Συμπέρασμα, αν είσαι καρδιακός μην τον ανοίγεις το ρημάδι καθόλου κι αν δεν είσαι θα γίνεις σύντομα με αυτά που θα διαβάσεις. Πού θα πάει, μια μερα θα τον κατανοήσω πλήρως το ρημάδι το λογαριασμό του ΟΤΕ. Ίσως πρέπει να πάθω κανένα Aλτσχαϊμεράκι πρώτα για να σκέφτομαι λίγο " outside the box " που λένε "στο Μεγάλο Βρετανία" γιατί με κοινή λογική δεν καταλαβαίνω τίποτα... Διευκρινίσεις από ευγενείς αναγνώστες δεκτές, εννοείται!


Aς σκοτώσουμε το Bill(=λογαριασμό) όλοι μαζί λοιπόν:).


Να είστε όλοι καλά!












Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

Ένα μεθυσμένο ηφαίστειο, δυο πιτσουνάκια και το "κακό" εισιτήριο...(Μέρος τρίτο και τελευταίο)

Το χέρι άνηκε στην κοπέλα, στο γκισέ της Ολυμπιακής, που βλέποντας την Πίκαινα στα πρόθυρα εγκεφαλικού και τον Πίκο στην απόλυτη αφασία, αποφάσισε να αναλάβει δράση.
Τελικά άμα δεν τα χώνεις όλη την ώρα σαν Ελληνάρας, τέτοιες εκπληξούλες καλής συμπεριφοράς εμφανίζονται ως διά μαγείας πολύ πιο συχνά, δε νομίζετε...
H κοπέλα άρχισε να μιλάει στο τηλέφωνο με τη συνάδελφό της, χρησιμοποιώντας ορολογία που στα αυτιά μου ακουγόταν σαν τη γλώσσα των Navi (εκείνα τα υπερανεπτυγμένα χίπικα στρουμφάκια στο Avatar ντε, ε πάτε και κανένα σινεμά ρε παιδιά όλα εγώ θα σας τα λέω...). Αν και δεν γνωρίζω τι ειπώθηκε ακριβώς ανάμεσα στις Avatarούχες υπαλλήλους, το πράγμα σε σχέση με το εισιτήριο επιστροφής μας στο Ηράκλειο φαινόταν να ξεκαθαρίζει. Διάολε, θα επιστρέφαμε στο σπίτι μας με τη βραδινή πτήση της Ολυμπιακής, χωρίς καμία έξτρα χρέωση, και ως Αιγόκερως που λέει και η καλή μου, ήμουν πολύ ευγνώμων για αυτό. Εκείνη τη στιγμή και μέσα στο γενικότερο χαμό που επικρατούσε, αυτή - στα μάτια μου- ήταν η μεγαλύτερη κατάκτηση στην ιστορία της αεροπλοϊας, από τότε που οι αδερφοί Ράιτ ήπιαν "δυο ποτηράκια παραπάνω" (σ.σ. έλα τώρα, όλο και θα τα είχαν "κοπανήσει" για να επιχειρήσουν τέτοια παλαβομάρα και δε με πείθετε εύκολα για το αντίθετο) και αποφάσισαν μέσα στην τρέλα τους, να φτιάξουν την πρώτη ιπτάμενη μηχανή. Αφού ευχαριστήσαμε την υπάλληλο και "ενώσαμε τις κοτσίδες μας" σεμνά και ταπεινά με το έτερον ήμισυ για να το γιορτάσουμε, κατευθυνθήκαμε προς το check-in της Ολυμπιακής για να "ξεπροβοδίσουμε" την ηρωική μας βαλίτσα ώστε να επιστρέψει ανέγγιχτη, άσπιλη και παρθένα στο Ηράκλειο. Παρόλο που υπήρχε μία πτήση πριν από τη δική μας και το check-in μας τυπικά έπρεπε να περιμένει, ένα αστραφτερό χαμόγελο Colgate της εκεί υπαλλήλου κι ένα τηλεφώνημα όλο νάζι κι όλο γλύκα μετά στον προϊστάμενο, έστειλαν τη βαλίτσα μας στη γλυκιά αγκαλιά του ιμάντα για Ηράκλειο.

Κάπως έτσι παρακολουθούσαμε "μαγεμένοι" τον διάλογο ανάμεσα στις υπαλλήλους των αεροπορικών εταιρειών για τη μοίρα του εισιτηρίου μας... Πολύ ορολογία ρε παιδί μου:).

Απαλλαγμένοι από το υπέρβαρο (μακάρι και τα παραπάνω κιλάκια μου να έφευγαν το ίδιο εύκολα, ουφ!) και συμβιβασμένοι με την ιδέα ότι την Πράγα θα την βλέπαμε μόνο στο Google Earth, κινηθήκαμε προς τη μόνη λογική λύση για Ελληνάρες που θέλουν να γεμίσουν το χρόνο τους "εποικοδομητικά", το "The Mall" στο Μαρούσι. Στο μεταξύ, με το airtickets.gr "επικοινωνούσαμε" με διαφορά φάσης... Όταν μιλούσαμε με κάποιον άλλο στο τηλέφωνο, μας έπαιρνε το airtickets.gr και όταν παίρναμε εμείς τηλέφωνο η γραμμή τους ήταν κατειλλημένη. Να σημειωθεί στα πρακτικά του "Έκτακτου Παραρτήματος" ότι:
1) συννενοηθήκαμε με μία συγκεκριμένη υπάλληλο για τα βασικά του εισιτηρίου Αθήνα- Πράγα/Πράγα- Αθήνα και συμφωνήσαμε να μιλήσουμε για τις λεπτομέρειες από Δευτέρα,
2) μετά από λίγο μας πήρε τηλέφωνο μία άλλη υπάλληλος -στο άσχετο- και την ενημερώσαμε ότι έχουμε ήδη συννενοηθεί με συγκεκριμένη υπάλληλο για το θέμα,
3) σε λίγα λεπτά μας πήρε τηλέφωνο η υπάλληλος που είχαμε ήδη συννενοηθεί, για να ρωτήσει αν υπήρχε πρόβλημα μιας και μιλήσαμε με την υπάλληλο που στρογγυλοκάθεται στο νούμερο 2 της λίστας μου,
και γενικά είμαστε μια χαρούμενη ατμόσφαιρα και κάναμε ακόμα πιο χαρούμενη την Cosmote με την πληθώρα των ανούσιων τηλεφωνημάτων μας (σ.σ. παρεπιπτόντως θέλω το πακέτο ομιλίας της airtickets.gr ΤΩΡΑ, προφανώς συμφέρει πολύ).

Από ένα σημείο και μετά μια γλυκιά παράνοια άρχισε να κυριαρχεί στο ζευγάρι... Η λέξη "ΣΠΙΤΙ" στροβίλιζε συνεχώς στο μυαλό μας και ήταν η μόνη με κάποιο ουσιαστικό νόημα:).

Αφού φτάσαμε στο εμπορικό κέντρο με την καλή μου, αρχίσαμε τα σχόλια τύπου : "Bρε τους μπαγάσηδες τους Πραγιώτες ίδιο Mall με εμάς στην Αθήνα έχουν, ακόμα και τα μαγαζιά στην ίδια θέση είναι", "ποιες δίμετρες ξανθιές Τσέχες λένε όλοι, όλες κοντοκώλες μελαχρινές είναι" και "κοίτα που μιλάνε και στην Τσεχία ελληνικά"... Τελικά μετά από μερικά λεπτά που περιδιαβήκαμε τη Malland άσκοπα και ανούσια, σαν τα άκρως καταναλωτικά πλην άφραγκα αρπακτικά που είμαστε, σωριαστήκαμε σε ένα καναπέ φαρδιά πλατιά και προβήκαμε σε ένα γενικότερο "ανεφοδιασμό της ομάδας", αν με εννοείτε εξίσου κοιλιόδουλοι Έλληνες φίλοι μου. Μετά από αυτό το παρατεταμένο πιτ στοπ και αφού το ταξιδιωτικό πρακτορείο μου έστειλε κι ένα sms να 'χω για καβάντζα, ότι υπάρχει πρόβλημα με το εισιτήριο (μιλάμε πάντα για το θέμα που είχαμε ήδη διευθετήσει...), πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το αεροδρόμιο. Πλέον σέρνοντας το βήμα μας ως άλλοι βαρυποινίτες (σ.σ. οι Ντάλτον θα ήταν περήφανοι για εμάς), φτάσαμε στην πύλη αναχώρησής μας και παραδώσαμε πνεύμα στις καρέκλες αναμονής. Με τα πολλά, μια χαρά πετάξαμε, μια χαρά γυρίσαμε σπίτι, παράπονο να μην έχουμε. Και σαν ένα τελευταίο καληνύχτα, έτσι μια ευχή για όνειρα γλυκά βρε αδερφέ, ένα διπλό e-mail τόσο σε εμένα όσο και στην καλή μου από την airtickets.gr (σ.σ. να σημειωθεί ότι μας αντιμετώπιζαν σαν διαφορετικά εισιτήρια σε αυτό το εναλλακτικό σύμπαν που διαβίωνε πλέον η περίπτωσή μας). Δε βαριέστε βρε παιδιά, ήταν μία δύσκολη ημέρα για όλους, εξάλλου με λίγο σπρώξιμο από την καλή μου κι ένα πολύ kinky e-mail από μέρους της, όλα διευθετήθηκαν και θα αποζημιωθούμε για το εισιτήριο σε βάθος χρόνου βεβαίως, βεβαίως. Τελικά καλή η "Πράγα", αλλά από το Ηράκλειο δεν ξαναφεύγω εύκολα, παρά μόνο για δουλειά χα,χα,χα...

Eξαιρετικά αφιερωμένο στο ταξιδιωτικό γραφείο μας, ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ:)


Υ.Γ. : Να ευχαριστήσω την νέα φίλη μας την Κατερίνα, που ασχολήθηκε με την περίπτωσή μας και βοήθησε με τις συμβουλές της στο να γλιτώσουμε οποιαδήποτε χρέωση από το ξενοδοχείο, όλα κι όλα, "καθάρισε" :).