Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Η εκδίκηση του gamer... (Μέρος τρίτο: Παίξτε πειραματόζωα, παίξτε μουχαχαχα!!!)



Από το ημερολόγιο του τρελοεπιστήμονα του gaming (και όχι μόνο) Πίκου Απίκου:

"2 Ιανουαρίου 2009/ Ώρα 6.30 μ.μ : Είμαι ο Πίκος Απίκος και το μεγάλο gaming πείραμα είναι έτοιμο να ξεκινήσει. Οι συνθήκες είναι ιδανικές για gaming (σ.σ. όπως πάντα άλλωστε), το Wii και το Wii board συνδεδεμένα και το μόνο που απομένει είναι να προσέλθουν τα "πειραματόζωα" γνωστά και ως non-gamers (NGs). Επειδή πρόκειται για απρόβλεπτους χαρακτήρες γνωστούς και ως μεγάλους "γιωτόμπαλους" (σ.σ. καταραμένη φανταρική καφρίλα άσε με ήσυχο!!!) καμία πρόβλεψη ως προς τις αντιδράσεις τους δεν μπορεί να γίνει αυτή τη στιγμή. Ελπίζω οι θεοί του gaming να δεήσουν ώστε να προσηλυτιστούν όλοι οι εμπλεκόμενοι στον ιερό στόχο του μεγαλύτερου high score σε όλα τα παιχνίδια. Αυτά για την ώρα, πάω να τσιμπήσω κάτι γιατί ακόμα και μια ευφυία πρέπει να τουλουμιάσει και επιστρέφω με τις επόμενες παρατηρήσεις μου. Απίκος τέλος..."

"2 Ιανουαρίου 2009/ Ώρα 7.00 μ.μ: To πρώτο πειραματόζωο γένους θηλυκού(σ.σ. κωδικός: ζουμερή χουζουρλού) έχει προσέλθει στον χώρο και χώνεται στην πρώτη πολυθρόνα που βρήκε μπροστά του. Με ένα ύφος ανάμεσα στην αδιαφορία, στον σαρκασμό, στην βαρεμάρα και στην περιέργεια ρωτάει την βοηθό μου Ενεσούλα "Τι είναι το Wii;". Η Ενεσούλα τινάζει τις κόκκινες μπούκλες της και απαντάει "Θα δεις..." κοιτάζοντας με νόημα τον επιστήμονα Απίκο. Το πειραματόζωο δείχνει βαριεστημένο. Η πρώτη επαφή με το Wii θα είναι μέσω ενός καρτουνίστικου ραλακίου όπου ο παίχτης κρατάει το χειριστήριο οριζόντια και το στρίβει για να στρίψει το αυτοκίνητο που ελέγχει. Στην πρώτη προσπάθεια του πειραματόζωου διακρίνω μια ελεγχόμενη ικανοποίηση "ότι τα καταφέρνει", όχι αρκετή για να κρατήσει το ενδιαφέρον του για πολύ πάντως. Πρέπει να επισπεύσω το πρόγραμμα αλλιώς το πείραμα θα πάει στράφι πριν καν ξεκινήσει..."

Αυτή την εικόνα ήθελα να αντικρίσω στο τέλος της βραδιάς... Άραγε θα τα κατάφερνα ή οι ελπίδες μου για τη γέννηση μιας καινούριας γενιάς casual gamers θα έμενε απλά ένα ανεκπλήρωτο χαζό όνειρο. H συνέχεια επί της οθόνης...:).


"2 Ιανουαρίου 2009/ Ώρα 7.30 μ.μ. : To δεύτερο πειραματόζωο γένους αρσενικού (σ.σ. κωδικός: φαλακρός ροκάμπιλας) μόλις έχει εισέλθει στο εργαστήριο. Καιρός να τεστάρω την θεωρία μου ως προς την ευεργετική επίδραση του ανταγωνισμού ως διεγερτικό των gamers. Δίνω ένα χειριστήριο στο φαλακρό ροκάμπιλα και μετά από τις απαραίτητες διευκρινίσεις των βάζω να παίξει ένα διπλό ραλάκι με την ζουμερή χουζουρλού. Κατά τη διάρκεια της κούρσας, τούς τσιγκλάω για να πορωθούν λιγάκι και αυτοί σαν καλοί "ψαράδες" (σ.σ. άντε πάλι αυτή η καφρίλα του στρατού νισάφι πια!) τσιμπάνε!!! Το ζευγάρι των πειραματόζωων αρχίζει να ενθουσιάζεται, συγκρατημένα μεν, αλλά ενθουσιάζεται. Εκστασιασμένος από το ως τώρα αποτέλεσμα, τούς παροτρύνω να παίξουν μία-δύο παρτίδες ακόμα στο ραλάκι. Το σατανικό μου μυαλό (σ.σ. λέγε με ΜΟΥΧΑΧΑΧΑ!!!) παίρνει στροφές σαν διαολεμένο. Η βοηθός μου Ενεσούλα κατεβάζει ένα σοκολατοειδές αυτάρεσκα και μου χαμογελάει. Πλέον έχουν μπει όλα στο "σωστό" δρόμο, μένει να έρθει το τρίτο πειραματόζωο (κωδικός:λατρεμένος πιγκουϊνος) για να περάσει το πείραμα στην πραγματικά ενδιαφέρουσα φάση του..."

"2 Ιανουαρίου 2009/ Ώρα 8.15 μ.μ : Μόλις αφίχθει και ο λατρεμένος πιγκουϊνος οπότε μπορούμε να περάσουμε στην φάση που αποκαλώ "Κούνα το κορμάκι σου τεμπέλη" (σ.σ. πολύ επιστημονικό ομολογουμένως χα,χα,χα). Το ζευγάρι των δύο πρώτων πειραματόζωων έχει κορεστεί από την εμπειρία του ραλακίου και είναι έτοιμο να τα παρατήσει. Δεν ξέρουν όμως ότι η gaming μοίρα τους υπαγορεύει άλλα, για απόψε και ίσως και για περισσότερο... Από το μανίκι της επιστημονικής μου ποδιάς(σ.σ. το τσαντάκι του Sport Billy το πρόλαβε άλλος στο E-Bay βλέπετε) "βγάζω" το Wii board και δηλώνω αθώα: "Τι λέτε να ρίξουμε μια ματιά και σε αυτό το γκατζετάκι;". Tα τρία πειραματόζωα συσπειρώνονται γύρω από το board και το περιεργάζονται με βλέμμα γεμάτο περιέργεια. "Κάπως έτσι πρέπει να αντέδρασε και ο πρωτόγονος προ-προ μπάρμπας μας όταν πρωτοείδε τη φωτιά..." σκέφτομαι και αρχίζω να ετοιμάζω το Wii board για δράση με το "παιχνίδι" Wii Fit. Mε την άκρη του ματιού βλέπω την Ενεσούλα μου, να χαμογελάει σατανικά τρίβοντας τα χέρια της ανυπόμονα. Χαμογελάω ένα κλικ πιο σατανικά (σ.σ. το χω, το χω) και ξεκινάω το παιχνίδι..."


Έτσι για να πάρετε μια ιδέα πως λειτουργεί το γκατζετάκι:).


"2 Ιανουαρίου 2009/ Ώρα 8:45 μ.μ. : Τα πρωτόγονα μάτια των NGs προσαρμόζονται ακόμα στη λάμψη του νέου γκάτζετ. Καλή στιγμή να τους εξηγήσω μερικά πραγματάκια για το πως δουλεύει. Το πρώτο παιχνίδι που δοκιμάζουμε είναι το χουλα χουπ και η Ενεσούλα μου κάνει ένα μικρό βήμα στο σαλόνι κι ένα μεγάλο βήμα για την non-gaming ανθρωπότητα ανεβαίνοντας στο Wii board. Aμέσως μετά αρχίζει να "κωλοχτυπιέται" (σ.σ. αυτή η " θα μας φάει σήμερα χα,χα,χα) πάνω στο board με τις κόκκινες μπούκλες της να ανεμίζουν σαν τρελές (σ.σ. μμμ, σέξι ...). Η ζουμερή χουζουρλού παίρνει σειρά και κωλοχτυπιέται κι εκείνη με μανία (σ.σ. το χει το σόι φαίνεται...) για να κάνει το μεγαλύτερο high score. Τα δύο άλλα πειραματόζωα δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Καιρός να περάσουμε στο παιχνίδι ισορροπίας με τις μπίλιες. Κινείς το κορμάκι σου πάνω στο Wii board και οι κινήσεις σου αντιστοιχούν στην κίνηση ενός επιπέδου με τρύπες, στις οποίες πρέπει να βάλεις μπίλιες δίνοντας του κλίση με το σώμα σου. Μετά από μια δοκιμαστική παρτίδα για το κάθε πειραματόζωο βλέπω στο βλέμμα τους αυτό που ήθελα: Την λάμψη της gaming παράνοιας.! Τους έχω πια και δεν υπάρχει δρόμος διαφυγής...".

"2 Ιανουαρίου 2009/ Ώρα 9.45 μ.μ. : Μετά από αλλεπάλληλες παρτίδες σε διάφορα παιχνίδια διακρίνω στα μάτια των πειραματόζωων την γλυκιά μανία του εθισμού. Θέλουν να συνεχίσουν να παίζουν λικνίζοντας το κορμί τους πάνω στο Wii board καθένας με το δικό του μοναδικό στυλ. Η χουζουρλού πιο ναζιάρικα, ο ροκάμπιλας νευρικά σαν μανιακός κλώνος του Elvis, o πιγκουϊνος μηχανικά με τα χεράκια του κολλημένα στο πλάι (σ.σ. αν τον έκαναν ταινία θα λεγόταν Lazy feet). Εγώ και το κορίτσι μου έχουμε αρχίσει να γελάμε μανιακά καθισμένοι στον καναπέ του σπιτιού. Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμέναμε τέτοια ανταπόκριση στο μικρό μας πείραμα και σίγουρα όχι τέτοιες "καταπληκτικές χορογραφίες" πάνω στο Wii board από τους εμπλεκόμενους. Για μια στιγμή πάω στην κουζίνα σηκώνω τα χέρια στον ουρανό και βροντοφωνάζω σαν άλλος Dr. Frankestein : " It's alive, it's alive!!! Casual gamer is alive!!!".

Οι ορδές των casual gamers είναι πια πέρα από κάθε έλεγχο μυημένες σε ένα virtual κόσμο γεμάτο fun!!!


"2 Ιανουαρίου 2009/ Ώρα 10.30 μ.μ. : Η ώρα έχει περάσει και τα πειραματόζωα δεν λένε να ξεκουμπιστούν από το σπίτι. Ξέρετε παιδιά έχουμε και άλλες αθλοπαιδιές να κάνουμε πέρα από το Wii. Ρε μπας και να κλείσω το γενικό διακόπτη... Μα για μια στιγμή, σαν να διάβασαν τη σκέψη μου, παρατηρώ τα πειραματόζωά να σωριάζονται αποκαμωμένα στον καναπέ και τις πολυθρόνες του σαλονιού. Μάλλον οι κανόνες του Savoir vivre πρυτάνευσαν και συνειδητοποιούν ότι πρέπει να την κάνουν σιγά σιγά. Μας αποχαιρετούν, βγαίνουν από το σπίτι. Ο ροκάμπιλας εκλιπαρεί για μια τελευταία προσπάθεια στις μπίλιες να σπάσει το ρεκόρ του. Πολύ αργά, το μόνο που θα καταφέρει είναι να γνωριστεί καλύτερα με την εξώπορτα που μόλις έκλεισε στα μούτρα του. Φιου!!! Το πείραμα στέφθηκε από επιτυχία αν και παρολίγο το πράγμα να ξεφύγει από τον έλεγχο μου..."


"2 Ιανουαρίου 2009/ Ώρα 11.45 μ.μ : Πέφτω για ύπνο με το κορίτσι μου. Η καλύτερη στιγμή μιας υπέροχης ημέρας γεμάτης γέλιο και παιχνίδι. Λίγο πριν παραδοθώ στην αγκαλιά του Μορφέα ανοίγω τα μάτια μου. Μέσα μου γελάω με ένα γέλιο τρελό, παρανοϊκό που θαρρείς το κρατούσα μέσα μου για μια περίσταση σαν αυτή. Οι παραδοσιακοί gamers όπως κι εγώ δικαιωθήκαμε.Eίμαστε εκεί που είστε εσείς τώρα, καιρό πριν... Δεν είμαστε τίποτα παρανοϊκοί τυπάδες που όλοι μας κοιτούσαν σαν τρελούς όταν ασχολούμαστε με games με τις ώρες ακόμα και ως -άκουσον άκουσον- ενήλικοι. Δεν ζούμε σε σπηλιές και ξέρουμε να ζούμε και την υπόλοιπη ζωή μας στο maximum πέρα από τα pixels των παιχνιδιών. Αυτό δεν ήταν ένα απλό πείραμα ήταν η γέννηση του casual gamer.Kαλωσήρθατε στον κόσμο της ηλεκτρονικής διασκέδασης "άπιστοι" NGs, το virtual μέλλον σας κρύβει πολλές εκπλήξεις".

Σβήνω το φως, φιλαώ το κορίτσι μου για καληνύχτα και με ένα ηλίθιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο προσωπό μου κλείνω τα μάτια μου να κοιμηθώ. Η εκδίκηση του gamer μόλις έχει συντελεστεί...

Tα Wii ζόμπι είναι πια ανάμεσά μας...



Ελπίζω να γελάσατε, να είστε όλοι καλά!



Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

H εκδίκηση του gamer... (Μέρος δεύτερο: Λίγα λόγια για το Wii...)


Καλή η ιστορική αναδρομή του προηγούμενου ποστ αλλά πριν περάσουμε στο "ζουμί" της υπόθεσης, τον πραγματικό λόγο που με ώθησε να γράψω αυτό το σετάκι ποστ, καλό είναι να εξοικειωθούμε όλοι με το Wii με απλούς όρους (σ.σ. σαν ντοκιμαντέρ του BBC γράφω χα,χα,χα). Η κοπέλα μου μού αγόρασε ως δώρο μια κονσόλα Wii μαζί με το περιφερειακό Wii board. Η κονσόλα αυτή έχει κάποιες θεμελιώδεις διαφορές σε σχέση με "τα αδερφάκια" της, της Microsoft και της Sony και η φιλοσοφία με την οποία φτιάχτηκε είναι αυτό που με γοήτευσε στο συγκεκριμένο μηχάνημα. Ας δούμε λοιπόν τις δύο βασικές αρχές του Wii με βάση τον gamer Απίκο:

1) Σημασία έχει να παίξουν όλοι και όχι μερικοί και για αυτό το λόγο ο χειρισμός των παιχνιδιών απλοποιήθηκε. Το χειριστήριο του Wii μοιάζει στην ουσία με ένα τηλεκοντρόλ με πολύ λιγότερα κουμπιά. Αντί λοιπόν για ένα χειριστήριο με πολλά κουμπιά που "φοβίζει" τον αδαή έχουμε ένα χειριστήριο με μια μορφή οικεία σε όλο τον κόσμο. Έξυπνη ιδέα για να προσελκύσεις άτομα που δεν θα έπαιζαν ποτέ, αν μη τι άλλο να πάρουν στα χέρια τους το χειριστήριο και να το περιεργαστούν.

2)Σημασία έχει η διασκέδαση στο παιχνίδι και το πως αλληλεπιδράς με το παιχνίδι πιθανώς πιο πολύ και από το ίδιο το παιχνίδι . Το πιο σημαντικό είναι να μαζεύεις την παρέα σου και την οικογένειά σου και να παίζεται όλοι και όχι μόνο μερικοί, ενώ οι υπόλοιποι παρακολουθούν αδιάφορα.Όσο για την πρωτοτυπία στο χειρισμό αυτή έγκειται στο ότι η κίνηση του χειριστηρίου ανιχνεύεται στο χώρο (τρισδιάστατα δηλαδή) από την κονσόλα και αυτός είναι ο κύριος τρόπος αλληλεπίδρασης με το παιχνίδι. Στην ουσία παίζεις κάνοντας φυσιολογικές κινήσεις και όχι απομνημονεύοντας κουμπιά.

Wii Board


Όσο για το Wii Board πρόκειται για μια "σανίδα" η οποία ανιχνεύει την θέση του σώματος βασιζόμενη στην πίεση που ασκεί το σώμα σε αυτή. Θες να κάνεις Snowboard απλά κινείσαι αναλόγως, ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ. Όλο το concept του Wii είναι από τεχνολογικής απόψεως πολύ μπροστά από οτιδήποτε άλλο υπάρχει, απλά η τεχνολογία δεν φαίνεται στην οθόνη σου (γραφικά) αλλά στην εμπειρία του να παίζεις.

Κλείνοντας αυτό το ενδιάμεσο ποστ παραθέτω μερικές από τις πιο έξυπνες διαφημίσεις της κονσόλας που μου είχαν κάνει εντύπωση όταν πρωτοβγήκε. Το τρίτο και τελευταίο μέρος των ποστ αυτών έχει σκοπό να σας κάνει να κατουρηθείτε από τα γέλια, οπότε λίγο υπομονή...









Mια διαφήμιση που "συγκρίνει" το Wii και το PS3 όχι και τόσο "συμβατικά":).


Με διαφορά η αγαπημένη μου διαφήμιση της κονσόλας, μου αρέσει πολύ η μουσική:).


Y.Γ. 1 : Ευτυχώς βγάλαμε την άχαρη "ορολογία" (σ.σ. ο Θεός να την κάνει ορολογία χα,χα,χα) από τη μέση. Άντε γιατί θέλω να "ξεσπάσω" στο τρίτο ποστ!!!

Υ.Γ. 2 : Ρε πως κατάντησα ο SEGAκιας να λέω καλά λόγια για κάτι που έφτιαξε η Nintendo...:).

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

H εκδίκηση του gamer... (Mέρος πρώτο: Mια μικρή αναδρομή στο παρελθόν)

Είμαι ένας αμετανόητος videogamer, κάντε μου μήνυση! Έτσι έχουν τα πράγματα και δεν βλέπω το λόγο να αλλάξουν...Από τα μαθητικά μου χρόνια έβρισκα την χαρά του παιχνιδιού σε κόσμους γεμάτους πίξελς πότε σκοράροντας γκολ για την αγαπημένη μου ομάδα, ποτε σώζοντας τον πλανήτη από την επέλαση ορδών ζόμπι, πότε τυλίγοντας τους πολύχρωμους αντιπάλους μου σε φούσκες. Κάθε παιχνίδι καλό και κακό είχε τη δική του ιστορία και κάθε πέρασμα από το ένα επίπεδο στο άλλο με γέμιζε με μια ακατανόητη γλυκιά ικανοποίηση για το επιτευγμά μου. Ας δούμε όμως πως ξεκίνησαν όλα...


ΑΜSTRAD 6128: O πρώτος μου υπολογιστής...

Α, ο λατρεμένος Αμστραντάκος! Σε μια εποχή που τα PC ήταν της κακιάς ώρας, μια άλλη αγορά υπολογιστών βρισκόταν σε άνθηση, αυτή των home computers. Μέρος της συνομωταξίας αυτής και ο υπολογιστής αυτός που κατέληξε σε εμένα από ένα θείο μου με την ευγενική χορηγία της γιαγιάς Ιφιγένειας(σ.σ. τιμή και δόξα στη γιαγιά Ιφιγένεια λοιπόν!!!). Πράσινη οθόνη, στοιχειώδης γλώσσα BASIC ως προγραμματιστικο εργαλείο και μια πλούσια γκάμα παιχνιδιών τα οποία τίμησα δεόντως. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του υπολογιστή ήταν ένα από τα πρώτα disk drives για υπολογιστή. Έπαιζα με τις ώρες, ερχόταν και ο φίλος μου ο Γιάννης που και που για κανένα διπλό και έτσι πέρασαν αρκετές ώρες από τη ζωή μου εκείνη την περίοδο του Γυμνασίου... Δεν έκανα μόνο αυτό στη ζωή μου, όπως πολλοί non-gamers τείνουν να πιστεύουν για τους gamers, αλλά όταν έπαιζα, ΕΠΑΙΖΑ!!!


O Αmstrad 6128 στα "έγχρωμά" του:).


Sega Megadrive και Sega Game Gear : To πέρασμα στον "θαυμαστό κόσμο" των κονσολών...

Kάποια στιγμή τον τελευταίο χρόνο του γυμνασίου πήγα για πρώτη φορά στην Αγγλία με το φροντιστήριο των Αγγλικών. Ήταν τότε που πρωτοείχε βγει το Jurassic Park και η χώρα ήταν γεμάτη από τα δεινοσαυράκια του Σπήλμπεργκ σε όλα τα μεγέθη και σε όλες τις αποχρώσεις. Στο περιθώριο του μάρκετιγκ αυτής της υπερπαραγωγής, μαινόταν μια άλλη κόντρα ,αυτή ανάμεσα στην κονσόλα Μega Drive της SEGA και την Super NES της Νintendo. Ως gamer έπρεπε να διαλέξω ένα στρατόπεδο και αυτό ακριβώς έκανα... Η επιλογή μου ήταν το Μega Drive που το αγόρασα με το παιχνίδι Sonic the Hedgehog... Tα υπόλοιπα έχουν περάσει στην ιστορία όπως και η κοινωνική μου ζωή εκείνο το φθινόπωρο... Μέχρι και σήμερα αυτή η κονσόλα παραμένει η αγαπημένη μου, απλά και μόνο γιατί τα παιχνίδια της ήταν απίστευτα διασκεδαστικά. Το Game Gear ήταν μια φορητή κονσόλα της Sega που προστέθηκε στην συλλογή μου για ακόμα περισσότερο παιχνίδι... ΟΚ, ΟΚ με παρέσυρε ο ξαδερφός μου ο Γιώργος με τον τρόπο του και το αγόρασα αλλά ας μην το κάνουμε θέμα:). To τι μπαταρία "έτρωγε" το ρημάδι πάντως...


Sega Megadrive κυρίες και κύριοι,ένας διαχρονικός gaming "έρωτας":).



Playstation 1 : H επέλαση της Sony και η λατρεία μου για το Resident Evil...

Πρωτοετής φοιτητης στην Αγγλία πλεον, έπεσα στα δίχτυα του Playstation της Sony (σ.σ. Και όσοι δεν ξέρετε τι είναι αυτό, προφανώς είστε εξωγήινοι και ζείτε ανάμεσά μας για το φαγητό και τις ωραίες γυναίκες/άντρες δεν εξηγείται αλλιώς, ΤΟΣΗ άγνοια!). Το Playstation ήταν η πρώτη κονσόλα που απομυθοποίησε την ενασχόληση με το gaming, το έκανε μια cool ασχολία για τους πολλούς και έβγαλε τους παραδοσιακούς gamers σαν και του λόγου μου από τις geek σπηλιές τους:). Προσωπικά δεν το είχα ανάγκη, ήμουν πολύ απασχολημένος να "επιβιώνω" στο Resident Evil σκοτώνοντας virtual ζομπακια για να το προσέξω... Τώρα αν πέτυχα με τις gaming ριπές μου και κανένα ενοχλητικό συγκάτοικο στην εστία, καθόλου δεν με χάλασε να πω την αλήθεια:). Πολλά τα καλά και πρωτότυπα παιχνίδια και σε αυτήν την κονσόλα.


Η επανάσταση της Sony σε όλο της το μεγαλείο! Τα games και ο τρόπος που τα αντιμετωπίζει ο πολύς κόσμος δεν θα είναι ποτέ πια τα ίδια...:).



Playstation 2 (Sony) και Gamecube (Nintendo): Eγώ να αγοράσω κονσόλα της Nintendo, πάει χάλασε ο κόσμος σας λέω!!!

Με τη SEGA "πεθαμένη" πλέον ως κατασκευάστρια κονσολών και με το πολυαγαπημένο μου Resident Evil αποκλειστικό στην κονσόλα της "μισητής" Nintendo ,το Gamecube, έκανα την καρδιά μου πέτρα και το αγόρασα. Σκεφτείτε ότι αντιπαθούσα τόσο τη μασκότ της εταιρείας, τον Μάριο, που ζήτησα από τον πωλητή στο μαγαζί να βγάλει το παιχνίδι δώρο με τον τυπά αυτόν από τη συσκευασία αλλιώς δεν θα αγόραζα την κονσόλα καθόλου:). (σ.σ.τέτοιο μίσος έχει να ζήσει ο κόσμος από τότε που η Αλεξανδράτου δεν βγήκε Σταρ Ελλάς και ξεσηκώθηκε το πανελλήνιο για την αδικία...χα,χα,χα). Τελικά πήρα το Cubaki της Νintendo και μετά τον αρχικό σνομπισμό απέναντί του απόλαυσα μερικά πραγματικά κορυφαία παιχνίδια σε αυτό. Στο μεταξύ το Playstation 2 του συγκατοίκου μου του Alan είχε πάρει κι εκείνο φωτιά, για όλους του λάθος λόγους (σ.σ. βλέπε υπερχρήση πέρα από κάθε φαντασία χα,χα,χα).


Έψαξα για ένα σχετικό βιντεάκι για το Gamecube αλλά μάταια...Aντί για αυτό βρήκα κάτι για το Playstation 2 με μουσική υπόκρουση των αγαπημένων μου Orbital, pas mal:).


Xbox360 : Ήταν πολύ καλή η τιμή για να είναι αληθινή και λύγισα o αμαρτωλός...

Πήγα στο μαγαζί αποφασισμένος να πάρω το Wii της Νintendo (σ.σ. αφού αλλαξοπίστησα που αλλαξοπίστησα είπα να ολοκληρώσω την αμαρτία χα,χα,χα). Αντ' αυτού έφυγα από μαγαζί με το Χbox360 πριν από ενάμισι χρόνο, στην τιμή που το αγοράζει ο κόσμος σήμερα... (σ.σ. λέγε με η αγορά του αιώνα που κανείς άλλος ποτέ δεν έμαθε για αυτή).Έχω πάρει αρκετά παιχνίδια για αυτό αλλά λόγω του φανταρικού έμεινα σε αναγκαστικό stand by ο gamer... Που θα πάει όμως, απολύομαι σε καμια εικοσιπενταριά μέρες και θα αναστενάξουν οι καναπέδες λέμε:).


Kαι η επόμενη γενιά κονσολών είναι εδώ...:).


Aφού λοιπόν ξεμπροστιάστηκα ο gamer και σας παρουσίασα εν ολίγοις τον παλαιότερο αμαρτωλό gaming βίο μου, για να ξέρετε με τι τύπο έχετε να κάνετε, θα περάσω σε λίγες μέρες στο δεύτερο μέρος αυτού του ποστ, με λίγα ενημερωτικά στοιχεία για την κονσόλα Wii. Βλέπετε όταν "ξεσπάσω μπλογκικώς" δεν θέλω τίποτα να συγκρατήσει την εκδικητική μανία του gamer:).

Για ένα ορεκτικό της αφορμής για την οποία γράφω αυτό το σετάκι ποστς σας παραπέμπω στο σχετικό ποστάκι της καλής μου Ενεσούλας.

Σύντομα στις οθόνες σας με το δεύτερο μερος αυτής της gaming madness εποποιίας...

Ως τότε να είστε όλοι καλά!

Y.Γ. : Eίχα σκεφτεί να βάλω απλές εικόνες των κονσολών να συνοδεύσουν το κείμενο αλλά ανακάλυψα στο youtube ορισμένα εμπνευσμένα βιντεάκια και σκέφτηκα, "Δεν βαριέσαι, όποιος τα δει, τα είδε".Aν μη τι άλλο παρουσιάζουν ανάγλυφα την εξέλιξη αυτού του διαδραστικού τρόπου διασκέδασης που λέγεται videogaming.