Κοιτάξτε δεν είναι και κανένα μυστικό , μου αρέσει το ποδόσφαιρο (σ.σ. αυτές οι πρωτοτυπίες θα με φάνε τον αρσενικό χα,χα,χα). Στο πλαίσιο αυτού του αρρενωπού βίτσιου μου το Σάββατο και η Κυριακή είναι "ιερές" μέρες. Κατά κάποιο τρόπο το Σάββατο είναι η μέρα του ξένου ποδοσφαίρου όπου χορταίνω με ποδοσφαιρικές παραστάσεις από τα αγαπημένα μου πρωταθλήματα της Αγγλίας και της Ισπανίας. Από την άλλη πλευρά, την Κυριακή βλέπω ελληνικά ματς και έρχομαι όλο και πιο κοντά στο να να αλλάξω υπηκοότητα και να μετοικήσω σε μια πιο προηγμένη ποδοσφαιρικά χώρα. O λόγος? Το εγχώριο ποδοσφαιρικό θέαμα που παρακολουθώ και οι αναπόφευκτες συγκρίσεις με το ποδόσφαιρο σε άλλες χώρες με ρίχνουν σε μία άλφα κατάθλιψη... Όπως και να έχει, ως ηρωϊκός κάτοχος του παλιού και αγαπημένου αναλογικού αποκωδικοποιητή των Supersport/ Filmnet και Jetix (σ.σ. τιμή και δόξα στο Jetix και τα καρτούν του παρεπιπτόντως χα,χα,χα) έχω λίγες παραπάνω επιλογές από το μέσο Έλληνα στο θέμα ποδόσφαιρο. Όσο πατάει η γάτα βρε αδερφέ... ίσα ίσα να μην είμαι εντελώς έρμαιο των κρατικών καναλιών...
"Ω θεοί του ζάπινγκ γιατί με εγκαταλείψατε?!"Το Σάββατο έβρεξε όπως ξέρετε... την Κυριακή απλά ξεκωλώθηκε να βρέχει! Όπως συμβαίνει σε κάθε τέτοια περίπτωση ένα 80% των τηλεοπτικών καναλιών σταμάτησε να εκπέμπει στην περιοχή προφανώς λόγω κάποιας βλάβης στον τιμημένο ντόπιο αναμεταδότη. Ο οποίος όποτε ο καιρός βρίσκεται σε kinky διάθεση και μας αλλάζει τα φώτα αποδεικνύεται φιλότιμος σε προθέσεις αλλά φτωχός σε ουσία (σ.σ. ο αναμεταδότης, όχι ο καιρός). Προχθές λοιπόν, Κυριακή, βρέθηκα ξαφνικά εν μέσω καταρρακτώδους βροχής με τις εξής τηλεοπτικές επιλογές: Είτε ALPHA, είτε TELECITY, είτε 902 , είτε ΝΕΤ... Ο ALPHA είχε το Μικρούτσικο οπότε μιας και ήθελα να κρατήσω το γεύμα μου στη θέση του για την υπόλοιπη μέρα δεν τον προτίμησα, στο TELECITY είχε κάποιον τραγουδιστή που πλέον δεν είναι μαζί μας αν κρίνω από τον κόκκο στην εικόνα, στο 902 τα "συντρόφια" έδειχναν κάτι απροσδιορίστου αντικειμένου, περιεχομένου και χρησιμότητας (καμία έκπληξη εκεί δηλαδή...) και στο NET ξεκινούσε η τιμημένη Αθλητική Κυριακή (σ.σ. νομίζω το γαμ... Αθλητική Κυριακή ταιριάζει καλύτερα ως επίθετο αλλά θέλω να διαβάζει το μπλογκ μου και μία μπέμπα της Μ. που έχω στα links οπότε κρατάω ένα επίπεδο χα,χα,χα).
Ααααα.... Αθλητική Κυριακή... εκεί που το γνωστό κι αγαπημένο (σ.σ. τουλάχιστον ήταν τα πρώτα 20 χρόνια....) μουσικό σήμα σε προετοιμάζει για την "ποδοσφαιρική πανδαισία" που πρόκειται να ακολουθήσει... Τι εστί λοιπόν "Αθλητική Κυριακή" εν έτει 2007 και τι πρέπει να γνωρίζει ο κάθε αδαής πριν κάνει το λάθος όχι να την παρακολουθήσει αλλά πριν ΑΠΟΠΕΙΡΑΘΕΙ να την παρακολουθήσει... Θεωρήστε αυτό το ποστ μια προσφορά μου στο κοινωνικό σύνολο και ένα προληπτικό μέτρο για να μην καταλήξουμε όλοι με ένα βλέμμα κενό και απλανές σαν άλλοι "Έμο" της Πλατείας Συντάγματος:
΄Ενα ακόμα "αστειάκι του Κατς" έπεσε στο κενό... Πρώτα από όλα οπλιστείτε με κουράγιο και υπομονή και πίνετε πολλά υγρά γιατί η εκπομπή διαρκεί ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ... Θυμάστε όταν βλέπατε το Μπεν Χουρ για πρώτη φορά (σ.σ. ποτέ δεν έχω καταφέρει να ολοκληρώσω με επιτυχία αυτό τον άθλο, πάντα κάπου στα μισά λιποθυμώ, μα κάθε φορά όμως χα,χα,χα) και λέγατε μέσα σας "Ταινιάρα αλλά πότε θα τελειώσει επιτέλους!!!", έτσι και η Αθλητική Κυριακή... Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι δεν πρόκειται για "εκπομπάρα" αλλά για ένα μάτσο βολεμένους ημιμαθείς αθλητικογράφους παρέα με κάτι ξεπεσμένους βετεράνους της μπάλας που αφού δεν την κλωτσάνε πια λένε να τη βασανίσουν με άλλο τρόπο λεκτικώς (σ.σ. και την ελληνική γλώσσα και τη μπάλα ως αντικείμενο χα,χα,χα). Για να είμαι δίκαιος, ο Αλέξης Αλεξανδρής και σε κάποιο βαθμό ο Κώστας Αντωνίου ήταν η μοναδική όαση στο προχθεσινό Βατερλώ ενημέρωσης της κρατικής τηλεόρασης. Ας γίνω όμως πιο σαφής...
Νομίζω αυτό θα έπρεπε να είναι το σήμα της εκπομπής, ποτέ ένα σήμα και μια εκπομπή δεν θα είχαν δέσει τόσο αρμονικά:) Τα νεύρα μου... Το πάνελ της εκπομπής αποτελείτε από τρεις δημοσιογράφους(?) τον Παπ, τον Κατς και την Καρ με το μεγάλο μπούστο που όσο να ναι αποσπά λίγο από τα τέρατα που λέει (όχι αρκετά όμως, δυστυχώς...).
Ο Παπ είναι μονίμως αγχωμένος να προλάβει κάτι το αόριστο, το άπιαστο, το ιδεατό, ένα πράγμα σαν τις ταινίες του Αγγελόπουλου δηλαδή. Όλο λέει , λέει, λέει και τίποτα δεν λέει και σε κοντά τρεις ώρες εκπομπής έχεις πάντα την αίσθηση ότι δεν του φτάνει ο χρόνος. Αυτός ο τύπος πρέπει να είχε δώσει όρκο σιωπής ως παιδί και τώρα που μεγάλωσε και "σίτεψε" "ξέσπασε η ομάδα" που λέμε με τον φίλο μου το Decoding χα,χα,χα. Θα μιλήσει μέχρι τελικής πτώσεως και κανείς δεν πρόκειται να τον σταματήσει... Θέλει να σπάσει κάθε ρεκόρ σε λέξεις ανά λεπτό φαίνεται, θα ξαναγράψουν τα βιβλία Guiness για σένα αγόρι μου έτσι που το πας.
Ο Κατς είναι υιος γνωστού πατρός αθλητικού συντάκτη (σ.σ. μα τέτοια πρωτοτυπία πια, στον επαγγελματικό προσανατολισμό...έλεος... χα,χα,χα) και έχει σκοπό της ζωής του να σχολιάσει με τον πιο βλακώδη τρόπο κάθε φάση που μπορεί (σ.σ. δεν είναι κακό να έχει ο άνθρωπος φιλοδοξίες κάθε άλλο θα έλεγα...). Πέρα από τη φλυαρία του και την υπεράνθρωπη ικανότητά του να χρειάζεται 100 λέξεις για να περιγράψει κάτι που χρειάζεται μόνο 10 έχει κι ένα άλλο "ταλέντο",μοιραίο για τον εκάστοτε τηλεθεατή θα έλεγα... Νομίζει ότι έχει χιούμορ, αν και είναι προφανές ότι όταν ο Θεός μοίραζε το εν λόγω αγαθό αυτός μάλλον βρισκόταν σε διακοπές (σ.σ. κρίμα που δεν ήταν διαρκείας...δε βαριέσαι... η ελπίδα πεθαίνει τελευταία χα,χα,χα). Για να φτάσω να πω για άνθρωπο ότι αν τον πετύχω στο δρόμο "θα του κάνω τα μούτρα κιμά" καταλαβαίνετε πόσο με κέρδισε το χιούμορ του...
Και περνάμε στην "μπουστού" μας την Καρ , η οποία περνάει μια κρίση ταυτότητας για το τι ακριβώς κάνει στην εκπομπή. Είναι γλάστρα? Είναι μια γυναίκα χειραφετημένη που θέλει να εισβάλλει στο παραδοσιακό "κάστρο τεστοστερόνης" που είναι η αθλητική δημοσιογραφία και να αφήσει το "στίγμα" της (σ.σ. ή το αποτύπωμα του μπούστου της, δε με χαλάει...)? Είναι μια "γυναίκα με πάθος" που έλεγε και η διαφήμιση?... Με πάθος για όλα τα άλλα εκτός από το ποδόσφαιρο όπως είναι εμφανές από την απάθεια στο πρόσωπό της (σ.σ. από την Βικτόρια Μπέκαμ έχω να δω τέτοια απαθή φάτσα...νομίζω κάθε κάστινγκ για ταινία με ζόμπι θα πρέπει να ξεκινάει με αυτές τις δύο...) Πάντως ότι και να ισχύει η προσπάθεια της να "κολλήσει" μέσα σε αυτό το οργανωμένο χάος είναι συγκινητική και η επιμονή της ένας θρίαμβος της ανθρώπινης θέλησης! Μπράβο κορίτσι μου... εγώ όμως και τόσοι άλλοι σαν εμένα τι φταίμε...
"Αθλητική Κυριακή"... Μακροπρόθεσμα πολύ επιβλαβής για την υγεία των τηλεθεατών...Αφού ασχοληθήκαμε με τα κεντρικά πρόσωπα της εκπομπής ας περάσουμε στο να αναλύσουμε το τι κάνει την Αθλητική Κυριακή ένα καλό λόγο να μην ξαναδεί κάποιος τηλεόραση...
-Μιλάνε όλοι μαζί, για τα δύο τρία ματς των μεγάλων ομάδων και αναλύουν τα πάντα από το αν έξυσε κάποιος ποδοσφαιριστής τα "καμάρια" του κατά τη διάρκεια του αγώνα μέχρι το αν ο επόπτης είναι άσχετος ή gay και σηκώνει τη σημαία τόσο συχνά... Γενικά ο κάθε τηλεθεατής της εκπομπής αντιμετωπίζεται σαν ένα ον που ήρθε Κυριακή βράδυ από κάποιο μακρινό πλανήτη στη γη και ανακάλυψε μέσα σε μια νύχτα το ποδόσφαιρο...
-Ο ένας έχει χειρότερο χιούμορ από τον άλλο σε αυτή την εκπομπή... Αυτό όμως δεν τους πτοεί, επιμένουν να το εξασκούν το σπορ... Πρέπει να έχουν σκοπό να ξεκάνουν ο ένας τον άλλο με ένα ορυμαγδό από crap jokes εκεί μέσα, δεν εξηγείται αλλιώς αυτή η επιμονή να "δείξουμε ότι είμαστε αστείοι". Μια φιλική συμβουλή: "Παιδιά μην το παλεύεται τόσο! Πιστέψτε με είστε αστείοι για όλους τους λάθος λόγους..."
-Για να φτάσουμε να δούμε λίγο ξένο ποδόσφαιρο και να ευχαριστηθούμε μπαλίτσα πρέπει να έχουμε μια γονιδιακή προδιάθεση προς τον βαμπιρισμό, μιας και με την απαράδεκτα μεγάλη διάρκεια της εκπομπής μόνο ένας βρυκόλακας μπορεί να απολαύσει τα γκολ από την Ευρώπη τόσο αργά που τα προβάλλει η εκπομπή...
-Φυσικά ο σχολιασμός των αμφισβητούμενων φάσεων και η ματαιότητα του εγχειρήματος να σχολιάζεται μία φάση μετά από 15 λεπτά ανηλεών replay της δεν πρέπει να παραμείνει ασχολίαστη.... Το Deja Vu σε όλο του το μεγαλείο:)
Τι άλλο να πω από το : "Ελπίζω την άλλη εβδομάδα να έχουμε καλύτερο καιρό και να μην είμαι αναγκασμένος να παρακολουθήσω αυτή την παρωδία αθλητικής εκπομπής... Αν μη τι άλλο, τώρα πια ξέρω γιατί οι U2 έγραψαν το τραγούδι "Sunday Bloody Sunday" χα,χα,χα,χα!!!
Τι ζητάω ρε παιδιά? Mισή ωρίτσα στο ρημαδοστουντιό τους... πολλά ζητάω? LOL! (Ιt is time to Κατς up with them , lol! Και όποιος το πιασε, το πιασε χα,χα,χα!)
Τα λέμε σύντομα πάλι ελπίζω!
UPDATE (23/10/2007 , 3:34 μ.μ.): Μετά από αποκλειστικές πληροφορίες ανώνυμου αναγνώστη αποκαλύφθηκε ότι ο "Κατς" δεν είναι γιος του Κατς αθλητικογράφου αλλά του Κατς μουσικοσυνθέτη... Το οποίο πραγματικά με κάνει να συλλογίζομαι ότι -αν όντως ισχύει- είχε ως αποτέλεσμα η ελληνική επιθεώρηση να χάσει ένα λαμπρό νέο δημιουργό από τους κόλπους της. Πού αλλού μια τόσο ελεεινή αίσθηση του χιούμορ θα έβρισκε εξίσου ελεεινό έδαφος να μεγαλουργήσει?:)
